بِسْمِ ﭐللهِ ﭐلرَّحْمَنِ ﭐلرَّحِيمِ به نام خدا که رحمتش بىاندازه استو مهربانىاش همیشگى. ﭐلرَّحْمَـٰنُ ﴿۱﴾ [خداى] رحمان «۱» عَلَّمَ ﭐلْقُرْءَانَ ﴿۲﴾ قرآن را تعلیم داد. «۲» خَلَقَ ﭐلْإِنسَانَ ﴿۳﴾ انسان را آفرید؛ «۳» عَلَّمَهُ ﭐلْبَیَانَ ﴿۴﴾ به او بیان آموخت؛ «۴» ﭐلشَّمْسُ وَﭐلْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ﴿۵﴾ خورشید و ماه با حسابى [منظم و دقیق] روانند؛ «۵» وَﭐلنَّجْمُ وَﭐلشَّجَرُ یَسْجُدَانِ ﴿۶﴾ و گیاه و درخت همواره [براى او] سجده مىکنند؛ «۶» وَﭐلسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ ﭐلْمِیزَانَ ﴿۷﴾ و آسمان را برافراشت و [براى سنجش هر امر معنوى و مادى] ترازو نهاد؛ «۷» أَلَّا تَطْغَوْاْ فِی ﭐلْمِیزَانِ ﴿۸﴾ تا در [سنجیدن با] ترازو طغیان روا مدارید [و از مرز عدالت فرا‌تر نروید.] «۸» وَأَقِیمُواْ ﭐلْوَزْنَ بِـﭑلْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُواْ ﭐلْمِیزَانَ ﴿۹﴾ و ترازو را به عدالت برپا دارید و از ترازو مکاهید؛ «۹» وَﭐلْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ﴿۱۰﴾ و زمین را براى [زندگى] مردم نهاد؛ «۱۰» فِیهَا فَاکِهَةٌ وَﭐلنَّخْلُ ذَاتُ ﭐلْأَکْمَامِ ﴿۱۱﴾ در آن میوهها و نخلها با خوشههاى غلافدار است؛ «۱۱» وَﭐلْحَبُّ ذُو ﭐلْعَصْفِ وَﭐلرَّیْحَانُ ﴿۱۲﴾ و دانههاى با سبوس و کاه و گیاهان خوشبوست، «۱۲» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۱۳﴾ پس [اى انس و جن!] کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۱۳» خَلَقَ ﭐلْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ کَـﭑلْفَخَّارِ ﴿۱۴﴾ انسان را از گلى خشکیده مانند سفال آفرید. «۱۴» وَخَلَقَ ﭐلْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ ﴿۱۵﴾ و جن را از آمیزهاى [از شعلههاى مختلف] آتش به وجود آورد. «۱۵» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۱۶﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۱۶» رَبُّ ﭐلْمَشْرِقَیْنِ وَرَبُّ ﭐلْمَغْرِبَیْنِ ﴿۱۷﴾ پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است. «۱۷» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۱۸﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۱۸» مَرَجَ ﭐلْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ ﴿۱۹﴾ دو دریاى [شیرین و شور] را روان ساخت در حالى که همواره باهم تلاقى و برخورد دارند؛ «۱۹» بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا یَبْغِیَانِ ﴿۲۰﴾ [ولى] میان آن دو حایلى است که به هم تجاوز نمىکنند [درنتیجه باهم مخلوط نمىشوند!] «۲۰» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۲۱﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۲۱» یَخْرُجُ مِنْهُمَا ﭐللُّؤْلُؤُ وَﭐلْمَرْجَانُ ﴿۲۲﴾ از آن دو دریا لؤلؤ و مرجان بیرون مىآید. «۲۲» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۲۳﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۲۳» وَلَهُ ﭐلْجَوَارِ ﭐلْمُنشَئَاتُ فِی ﭐلْبَحْرِ کَـﭑلْأَعْلَامِ ﴿۲۴﴾ و او را در دریا کشتىهاى بادبان برافراشته چون کوههاست. «۲۴» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۲۵﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۲۵» کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ ﴿۲۶﴾ همه آنان که روى این زمین هستند، فانى مىشوند. «۲۶» وَیَبْقَىٰ وَجْهُ رَبِّکَ ذُو ﭐلْجَلَالِ وَﭐلْإِکْرَامِ ﴿۲۷﴾ و تنها ذات باشکوه و ارجمند پروردگارت باقى مىماند. «۲۷» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۲۸﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۲۸» یَسْأَلُهُ مَن فِی ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضِ کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ ﴿۲۹﴾ هر که در آسمانها و زمین است از او درخواست [حاجت] مىکند، او هر روز در کارى است. «۲۹» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۳۰﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۳۰» سَنَفْرُغُ لَکُمْ أَیُّهَا ﭐلثَّقَلَانِ ﴿۳۱﴾ اى انس و جن! به زودى به [حساب] شما مىپردازیم. «۳۱» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۳۲﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۳۲» یَا مَعْشَرَ ﭐلْجِنِّ وَﭐلْإِنسِ إِنِ ﭐسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُواْ مِنْ أَقْطَارِ ﭐلسَّمَاوَاتِ وَﭐلْأَرْضِ فَـﭑنفُذُواْ لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ ﴿۳۳﴾ اى گروه جن و انس! اگر مىتوانید از کرانههاى آسمانها و زمین بیرون روید، پس بیرون روید؛ نمىتوانید بیرون روید مگر با نوعى توانایى و قدرت. «۳۳» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۳۴﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۳۴» یُرْسَلُ عَلَیْکُمَا شُوَاظٌ مِّن نَّارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنتَصِرَانِ ﴿۳۵﴾ بر شما شعلههایى از آتش بىدود و دود آتش آلود فرستاده خواهد شد، در نتیجه نمىتوانید یکدیگر را [براى دفع عذاب] یارى دهید! «۳۵» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۳۶﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۳۶» فَإِذَا ﭐنشَقَّتِ ﭐلسَّمَاءُ فَکَانَتْ وَرْدَةً کَـﭑلدِّهَانِ ﴿۳۷﴾ و ناگهان آسمان بشکافد و چون چرمى سرخ رنگ و گلگون شود. «۳۷» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۳۸﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۳۸» فَیَوْمَئِذٍ لَّا یُسْأَلُ عَن ذَنبِهِ إِنسٌ وَلَا جَانٌّ ﴿۳۹﴾ در آن روز [به علت سرعت فوق العاده حسابرسى و روشن بودن همه امور] هیچ انس و جنّى را از گناهش نپرسند. «۳۹» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۴۰﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۴۰» یُعْرَفُ ﭐلْمُجْرِمُونَ بِسِیمَاهُمْ فَیُؤْخَذُ بِـﭑلنَّوَاصِی وَﭐلْأَقْدَامِ ﴿۴۱﴾ گناهکاران به نشانههایشان شناخته مىشوند، در نتیجه آنان را به موهاى پیش سر و به پاهایشان مىگیرند [و به آتش مىاندازند.] «۴۱» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۴۲﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۴۲» هَذِهِ جَهَنَّمُ ﭐلَّتِی یُکَذِّبُ بِهَا ﭐلْمُجْرِمُونَ ﴿۴۳﴾ این همان دوزخى است که گنهکاران آن را دروغ مىپنداشتند. «۴۳» یَطُوفُونَ بَیْنَهَا وَبَیْنَ حَمِیمٍ ءَانٍ ﴿۴۴﴾ آنان در میان آتش و آب جوشان رفت و آمد مىکنند «۴۴» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۴۵﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۴۵» وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ ﴿۴۶﴾ و براى کسى که از ایستادن در پیشگاه پروردگارش [در قیامت براى حسابرسى] بترسد دو بهشت است. «۴۶» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۴۷﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۴۷» ذَوَاتَا أَفْنَانٍ ﴿۴۸﴾ [دو بهشتى که [داراى درختان و شاخسارهاى باطراوت و انبوه است. «۴۸» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۴۹﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۴۹» فِیهِمَا عَیْنَانِ تَجْرِیَانِ ﴿۵۰﴾ در آن دو بهشت دو چشمهاى است که همواره جارى است. «۵۰» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۵۱﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۵۱» فِیهِمَا مِن کُلِّ فَاکِهَةٍ زَوْجَانِ ﴿۵۲﴾ در آن دو بهشت از هر میوهاى دو نوع فراهم است. «۵۲» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۵۳﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۵۳» مُتَّکِئِینَ عَلَىٰ فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَى ﭐلْجَنَّتَیْنِ دَانٍ ﴿۵۴﴾ [بهشتیان] بر بسترهایى که آسترى آنها از حریر درشت بافت است تکیه مىزنند، و میوههاى رسیده آن دو بهشت [به آسانى] در دسترس است. «۵۴» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۵۵﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۵۵» فِیهِنَّ قَاصِرَاتُ ﭐلطَّرْفِ لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ ﴿۵۶﴾ در آن بهشتها زنانى هستند که فقط به همسرانشان عشق مىورزند، و پیش از آنان دست هیچ انس و جنى به آنان نرسیده است. «۵۶» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۵۷﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۵۷» کَأَنَّهُنَّ ﭐلْیَاقُوتُ وَﭐلْمَرْجَانُ ﴿۵۸﴾ گویى آن زنان بهشتى یاقوت و مرجاناند. «۵۸» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۵۹﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۵۹» هَلْ جَزَاءُ ﭐلْإِحْسَانِ إِلَّا ﭐلْإِحْسَانُ ﴿۶۰﴾ آیا پاداش نیکى جز نیکى است؟ «۶۰» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۶۱﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۶۱» وَمِن دُونِهِمَا جَنَّتَانِ ﴿۶۲﴾ و جز آن دو بهشت، دو بهشت دیگر [هم] هست. «۶۲» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۶۳﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۶۳» مُدْهَامَّتَانِ ﴿۶۴﴾ آن [دو بهشت دیگر] در نهایت سرسبزىاند. «۶۴» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۶۵﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۶۵» فِیهِمَا عَیْنَانِ نَضَّاخَتَانِ ﴿۶۶﴾ در آن دو بهشت همواره دو چشمه جوشان و در حال فوران است. «۶۶» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۶۷﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۶۷» فِیهِمَا فَاکِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ ﴿۶۸﴾ در آنها میوههاى فراوان و درخت خرما و انار است. «۶۸» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۶۹﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۶۹» فِیهِنَّ خَیْرَاتٌ حِسَانٌ ﴿۷۰﴾ در آنها زنانى نیکو سیرت و زیبا صورتاند. «۷۰» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۷۱﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۷۱» حُورٌ مَّقْصُورَاتٌ فِی ﭐلْخِیَامِ ﴿۷۲﴾ حوریانى که در سراپردهها مستورند. «۷۲» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۷۳﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۷۳» لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ ﴿۷۴﴾ پیش از همسران بهشتىشان دست هیچ انس و جنّى به آنان نرسیده است. «۷۴» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۷۵﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۷۵» مُتَّکِئِینَ عَلَىٰ رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِیٍّ حِسَانٍ ﴿۷۶﴾ بر بالش هاى سبز و فرش هاى زیبا تکیه مىزنند. «۷۶» فَبِأَیِّ ءَالَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۷۷﴾ پس کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را انکار مىکنید؟ «۷۷» تَبَارَکَ ﭐسْمُ رَبِّکَ ذِی ﭐلْجَلَالِ وَﭐلْإِکْرَامِ ﴿۷۸﴾ همیشه سودمند و با برکت است نام پروردگار با شکوه و ارجمندت. «۷۸»