بیستونهم: نوزده حرف است که براى خواننده آن، اسباب گشایش و رهایى از آفات است، رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم آنها را به امیر مؤمنان صلوات الله علیهما و آلهما تعلیم فرموده و شیخ صدوق در کتاب خصال در ابواب نوزدهگانه نقل کرده: فرمودند که مىگویى: یا عِمادَ مَنْ لاعِمادَلَهُ وَ یا ذُخْرَ مَنْ لاذُخْرَلَهُ وَ یا سَنَدَ مَنْ لاسَنَدَ لَهُ وَ یا حِرْزَ مَنْ لاحِرْزَ لَهُ وَ یا غِیاثَ مَنْ لاغِیاثَ لَهُ وَ یا کَریمَ الْعَفْوِ وَ یا حَسَنَ الْبَلاءِ وَ یا عَظیمَ الرَّجاءِ وَ یا عِزَّ الضُّعَفاءِ وَ یا مُنْقِذَ الْغَرْقى وَ یا مُنْجِىَ الْهَلْکى یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ اَنْتَ الَّذى سَجَدَ لَکَ سَوادُ اللَّیْلِ وَ نُورُ النَّهارِ وَضَوْءُ الْقَمَرِ وَ شُعاعُ الشَّمْسِ وَ دَوِىُّ الْماءِ وَ حَفیفُ الشَّجَرِ یا اللهُ یا اللهُ یا اللهُ اَنْتَ وَحْدَکَ لاشَریکَ لَکَ اى تکیهگاه کسىکه تکیهگاهى ندارد، اى ذخیره کسىکه ذخیرهاى ندارد، اى پشتوانه کسىکه پشتوانهاى ندارد، اى پناه کسىکه پناهى ندارد، اى دادرس کسىکه دادرسى ندارد، و اى کریم، و اى نیکو آزمون، و اى بزرگ امید، و اى عزّت ناتوانان، و اى نجاتبخش غرقشدگان و هلاکشدگان، اى نیکوکار، اى زیباکار، اى نعمتبخش، اى فزونبخش، تویى که تاریکى شب و روشنى روز، و پرتو ماه و شعاع خورشید و صداى آب و صداى خشخش برگهاى درخت برایت سجده کرد. اى خدا، اى خدا، اى خدا، تو یگانهاى شریکى برایت نیست پس مىگویى: اللهمّ افعل بى کذا و کذا به جاى کلمه کذا و کذا حاجت خود را ذکر مىکنى همانا که از جاى خود برنخواهى خاست تا ان شاء الله تعالى مستجاب شود.