اَللّهُمَّ اِنّى قَصَدْتُ اِلَیْکَ بِاِخْلاصِ تَوْبَةٍ نَصُوحٍ وَ تَثْبیتِ عَقْدٍ صَحیحٍ وَ دُعاءِ قَلْبٍ قَریحٍ وَ اِعْلانِ قَوْلٍ صَریحٍ اَللّهُمَّ فَتَقَبَّلْ مِنّى مُخْلَصَ التَّوْبَةِ وَ اِقْبالَ سَریعِ الاَْوْبَةِ وَ مَصارِعَ تَخَشُّعِ الْحَوْبَةِ وَ قابِلْ رَبِّ تَوْبَتى بِجَزیلِ الثَّوابِ وَ کَریمِ الْمَاءبِ وَ حَطِّ الْعِقابِ وَصَرْفِ الْعَذابِ وَ غُنْمِ الاِْیابِ وَ سِتْرِ الْحِجابِ وَامْحُ اللهُمَّ ما ثَبَتَ مِنْ ذُنُوبى وَاغْسِلْ بِقَبُولِها جَمیعِ عُیُوبى وَاجْعَلْها جالِیَةً لِقَلْبى شاخِصَةً لِبَصیرَةِ لُبّى غاسِلَةً لِدَرَنى مُطَهِّرَةً لِنِجاسَةِ بَدَنى مُصَحِّحَةً فیها ضَمیرى عاجِلَةً اِلىَ الْوَفاءِ بِها بَصیرَتى خدایا به اخلاص، آهنگ تو را کردهام، براى توبه خالصانه، و پایدارى پیمان راستین، و دعاى دلریش، و آشکار کردن گفتار صریح، خداى از من بپذیر توبه بىآلایش، و روىآوردن شتابان بازگشت به سوى خود، و افتادنگاههاى کرنش گناه را، پروردگارا توبهام را به پاداش شایان، و بازگشتى کریمانه، و فرو ریختن کیفر، و بازگرداندن عذاب، و بهره بازگشت و پردهپوشى مقابله کن، و محو کن خدایا آنچه از گناهانم ثبت شده، و همه عیوبم را به پذیرش توبه بشوى، و قرار بده توبهام را جلادهنده دلم، روشنکننده دیده خردم، شستشودهنده ناپاکىام، پاک کننده آلودگى تنم، درست کننده نهادم، به وسیله آن شتابان کن به جانب وفا بصیرتم را وَاقْبَلْ یا رَبِّ تَوْبَتى فَاِنَّها تَصْدُرُ مِنْ اِخْلاصِ نِیَّتى وَ مَحْضٍ مِنْ تَصْحیحِ بَصیرَتى وَاحْتِفالٍ فى طَوِیَّتى وَاجْتِهادٍ فى نَقاءِ سَریرَتى وَ تَثْبیتٍ لاِِنابَتى وَ مُسارَعَةً اِلى اَمْرِکَ بِطاعَتى وَاجْلُ اللهُمَّ بِالتَّوْبَةِ عَنّى ظُلْمَةَ الاِْصْرارِ وَامْحُ بِها ما قَدَّمْتُهُ مِنَ الاَْوْزارِ وَاکْسُنى لِباسَ التَّقْوى وَ جَلابیبَ الْهُدى فَقَدْ خَلَعْتُ رِبْقَ الْمَعاصى عَنْ جَلَدى وَ نَزَعْتُ سِرْبالَ الذُّنُوبِ عَنْ جَسَدى مُسْتَمْسِکاً رَبِّ بِقُدْرَتِکَ مُسْتَعیناً عَلى نَفْسى بِعِزَّتِکَ مُسْتَوْدِعاً تَوْبَتى مِنَ النَّکْثِ بِخَفْرَتِکَ مُعْتَصِماً مِنَ الْخِذْلانِ بِعِصْمَتِکَ مُقارِناً بِهِ لا حَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلّا بِکَ قبول کن پروردگارا توبهام را، به درستى که برمىآید از خلوص نیّتم، و محض درستى بصیرتم، و روشنى همهجانبه اندیشهام، و کوشش در نظافت باطنم، و پایدار نمودن بازگشتم، و شتافتن به سوى فرمانت به طاعتم، و از من خدایا به وسیله تو به تاریکى پافشارى بر گناه را دور کن، و به آنچه از بارهاى گران پیش انداختم محو گردان، و به من لباس تقوا، و جامههاى هدایت بپوشان، من به حقیقت بند نافرمانىها را از پوستم برکشیدم. و پیراهن گناهان را از پیکرم بر کندم، درحالىکه پروردگارا به قدرتت چنگ زنندهام، و به عزّتت بر خویشتن کمک خواهم، و به پناهت توبهام را از شکستن ودیعه گذارم، به عصمتت از خوار شدن دستآویزم، قرین کنم آن را به «نیرو و جنبشى نیست بجز به وسیله تو»