فصل نهم: در بعضى حرزها و عوذات است آنچه در اینجا ذکر مىشود شش چیز است: اول: روایت شده: شخصى خدمت حضرت صادق علیه السّلام از ابتلاى به وحشت و ترس شکایت کرد، حضرت فرمود: آیا شما را به چیزى خبر ندهم که اگر آن را بگویید وحشت نخواهید کرد نه در شب و نه در روز؟ بِسْمِ اللهِ وَ بِاللهِ وَ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللهِ اِنَّهُ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللهِ فَهُوَ حَسْبُهُ اِنَّ اللهَ بالِغُ اَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللهُ لِکُلِّ شَیْئٍ قَدْراً اَللّهُمَّ اجْعَلْنى فى کَنَفِکَ وَ فى جِوارِکَ وَاجْعَلْنى فى اَمانِکَ وَ فى مَنْعِکَ به نام خدا و به خدا، و بر خدا توکّل کردم، که هرکه بر خدا توکّل کند، خدا او را بس است، به درستى که خدا به پایان رساننده کار خویش است. خداى براى هر چیزى اندازهاى قرار داد، خدایا مرا در حمایت و جوارت و در امان و نگهدارىات قرار ده روایت شده: مردى سى سال این دعا را مىخواند شبى آن را ترک کرد، در آن شب عقرب او را گزید. دوم: کسىکه شب را در خانه یا اتاقى تنها به روز آورد، ایة الکرسى بخواند و بگوید: اللهمّ انس وحشتى، و امن روعتى، و اعنّى على وحدتى. سوم: روایت شده: رسول خدا صلى الله علیه و آله حضرت حسن و حسین علیهما السّلام را به این کلمات تعویذ داد: اُعیذُ کُما بِکَلِماتِ اللهِ التآمَّةِ وَاَسْمآئِهِ الْحُسْنى کُلِّها عآمَّةً مِنْ شَرِّ السّآمَّةِ وَالْهامَّةِ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ عَیْنٍ لامَّةٍ وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ اِذا حَسَدَ شما را به کلمات کامل خدا، و همه نامهاى نیکوترش جملگى پناه مىدهم از شرّ هر گزنده و خزنده، و از شرّ هر چشم بدچشم و از شرّ حسود آنگاه که حسد ورزد آنگاه فرمود: حضرت ابراهیم علیه السّلام، اسماعیل و اسحاق را اینچنین تعویذ مىکرد