روایت شده: حضرت باقر علیه السّلام به محمّد بن مسلم فرمود: بر این دعا محافظت کن، چنانکه بر چشمهایت محافظت مىکنى. و اگر وضو ندارى، براى وضو گرفتن بشتاب، و آدابى را که قبلا ذکر شد بجا مىآورى، آنگاه شروع به خواند نوافل ظهر مىکنى که هشت رکعت است، پس براى دو رکعت اوّل نیّت مىکنى، و هفت تکبیرى را که قبلا ذکر شد همراه با دعاهایش انجام مىدهى و استعاذه [یعنى اعوذ بالله من الشیطان الرجیم] مىگویى، و سوره (حمد) و (توحید) را در رکعت اوّل، و سورههاى (حمد) و قل یا ایّها الکافرون را در رکعت دوم مىخوانى. و پس از فراغت از این دو رکعت، سه تکبیرى را که در تعقیبات ذکر شد با تسبیح حضرت زهرا علیها السّلام به جا مىآورى، آنگاه مىخوانى: اَللّهُمَّ اِنّى ضَعیفٌ فَقَوِّ فى رِضاکَ ضَعْفى وَخُذْ اِلَى الْخَیْرِ بِناصِیَتى وَاجْعَلِ الاْیمانَ مُنْتَهى رَضاىَ وَبارِکْ لى فیما قَسَمْتَ لى وَبَلِّغْنى بِرَحْمَتِکَ کُلَّ الَّذى اَرْجُو مِنْکَ وَاجْعَلْ لى وُدّا وَسُرُورا لِلْمُؤْمِنینَ وَعَهْدا عِنْدَکَ خدایا من ناتوانم، پس در خشنودىات، ناتوانىام را نیرو بخش، و به سوى خیر بگیر مهارم را، و ایمان را نهایت خشنودىام قرار ده، و در آنچه نصیبم کردهاى، برکت بخش، و برسان مرا به رحمتت به همه آنچه از تو امید دارم، و برایم دوستى و شادى براى اهل ایمان و عهدى نزد خودت قرار ده