سپس سیّد ابن طاووس فرموده است: وقتى که بین قبرهاى مؤمنان مىباشى، یازده مرتبه «توحید» بخوان، و آن را براى ایشان هدیه کن، به تحقیق روایت شده: که خدا به خواننده آن به عدد مردگان ثواب مىدهد. در کتاب «کامل الزیارات» از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده: چون مردگان را پیش از طلوع آفتاب زیارت کنید مىشنوند، و به شما پاسخ مىدهند، و اگر پس از طلوع آفتاب زیارت کنید، مىشنوند و پاسخ نمىدهند. در کتاب دعوات راوندى حدیثى در کراهت زیارت مردگان در شب از حضرت رسول صلى الله علیه و آله روایت شده، چنانکه به حضرت ابى ذر فرمود: وَ لا تَزُرْهُمْ أَحْیَانا بِاللَّیْلِ آنان را احیانان در شب زیارت مکن در مجموعه شیخ شهید از حضرت رسول صلى الله علیه و آل روایت شده: که هیچ کس نزد قبر مردهاى سه مرتبه نمىگوید: اللهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ أَنْ لا تُعَذِّبَ هَذَا الْمَیِّتَ خدایا از تو مىخواهم به حق محمّد و خاندان محمّد، که این مرده را عذاب نکنى مگر اینکه خداى تعالى عذاب را در روز قیامت، از او دور گرداند. از کتاب «جامع الاخبار» نقل شده: بعضى از صحابه، از حضرت رسول صلى الله علیه و آله نقل کردهاند: که آن حضرت فرمود: براى اموات خود هدیه بفرستید، پرسیدیم: هدیه براى اموات چیست؟ فرمود: صدقه و دعا. و فرمود: هر جمعه ارواح مؤمنان به آسمان دنیا مىآیند، و در برابر خانهها و منازل خود قرار مىگیرند، و هر یک از ایشان به آواز حزین با گریه فریاد مىکنند: اى اهل من، و اولاد من، اى پدر و مادر من، اى خویشان من، به ما به آنچه در دنیا در دست ما بود مهربانى کنید، عذاب و حساب آن بر ما، و سودش براى غیر ماست، و هر یک خویشان خود را فریاد مىکنند: به ما مهربانى کنید به درهمى، یا قرص نانى، یا جامهاى، که خدا شمار را از جامه بهشت بپوشاند. پس رسول خدا صلى الله علیه و آله گریه کرد، و ما گریه کردیم، و آن حضرت از زیادى گریستن قدرت بر سخن گفتن نداشت، آنگاه فرمود: اینان برادران دینى شمایند، که پس از شادى و نعمت، تبدیل به خاک پوسیده شدهاند، اینان به عذاب و هلاکت بر جانهاى خود فریاد مىکنند، و مىگویند: واى بر ما، اگر آنچه در دست ما بود در طاعت و رضاى خدا انفاق مىکردیم، نیازمند به شما نبودیم، پس با حسرت و پشیمانى باز مىگردند، و فریاد مىزنند، صدقه مردگان را زود بفرستید، و نیز از آن حضرت روایت کرده: هر صدقهاى که براى می‌ّت داده مىشود، فرشتهاى آن را در طبقى مىگیرد، که شعاع آن درخشان است، و به هفت آسمان مىرسد، پس لب قبر مىایستد، و فریاد مىکند: السّلام علیکم یا اهل القبور اهلشما این هدیه را به سوى شما فرستادند، پس می‌ّت آن را مىگیرد، و وارد قبر خود مىکند، و خوابگاهش با آن گسترده مىشود، سپس فرمود: هرکس می‌ّت را با دادن صدقه مهربانى کند، براى اوست نزد خدا از پاداش، مانند کوه احد، و روز قیامت در سایه عرش خدا مىباشد، روزى که سایهاى جز سایه عرش خدا نیست. زنده و و مرده به این صدقه نجات مىیابند. حکایت شده: امیر خراسان را در خواب دیدند، که مىگفت: براى من آنچه را که براى سگان خود مىاندازید بفرستید، که به آن نیازمندم