عمل دوم: زیارتى است، که هر روز پس از نماز صبح مولاى ما صاحب الزمان علیه السّلام به آن زیارت مىشود، و آن زیارت چنین است: اللهُمَّ بَلِّغْ مَوْلایَ صَاحِبَ الزَّمَانِ صَلَوَاتُ اللهِ عَلَیْهِ عَنْ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فِی مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا وَ بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا وَ سَهْلِهَا وَ جَبَلِهَا حَیِّهِمْ وَ مَیِّتِهِمْ وَ عَنْ وَالِدَیَّ وَ وُلْدِی وَ عَنِّی مِنَ الصَّلَوَاتِ وَ التَّحِیَّاتِ زِنَةَ عَرْشِ اللهِ وَ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ وَ مُنْتَهَى رِضَاهُ وَ عَدَدَ مَا أَحْصَاهُ کِتَابُهُ وَ أَحَاطَ بِهِ عِلْمُهُ اللهُمَّ [إِنِّی] أُجَدِّدُ لَهُ فِی هَذَا الْیَوْمِ وَ فِی کُلِّ یَوْمٍ عَهْدا وَ عَقْدا وَ بَیْعَةً فِی رَقَبَتِی خدایا برسان به مولایم صاحب الزمان، (درود خدا بر او) از جانب همه مردان و زنان مؤمن در مشرقها و مغربهاى زمین، و خشکیها و دریاهایش، و همواریها و کوههایش، زنده و مرده آنان، و همچنین از طرف پدر و مادرم و فرزندانم و خودم، درودها و تحیتهایى به گرانى عرش خدا و کشیدگى کلماتش، و نهایت خشنودىاش، و شمار آنچه کتابش برشمرده، و دانشش به آن احاطه یافته است. خدایا در این روز و در هر روز براى آن حضرت، عهد و پیمان و بیعت، بر عهدهام تجدید مىکنم اللهُمَّ کَمَا شَرَّفْتَنِی بِهَذَا التَّشْرِیفِ وَ فَضَّلْتَنِی بِهَذِهِ الْفَضِیلَةِ وَ خَصَصْتَنِی بِهَذِهِ النِّعْمَةِ فَصَلِّ عَلَى مَوْلایَ وَ سَیِّدِی صَاحِبِ الزَّمَانِ وَ اجْعَلْنِی مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَشْیَاعِهِ وَ الذَّابِّینَ عَنْهُ وَ اجْعَلْنِی مِنَ الْمُسْتَشْهَدِینَ بَیْنَ یَدَیْهِ طَائِعا غَیْرَ مُکْرَهٍ فِی الصَّفِّ الَّذِی نَعَتَّ أَهْلَهُ فِی کِتَابِکَ فَقُلْتَ صَفّا کَأَنَّهُمْ بُنْیَانٌ مَرْصُوصٌ عَلَى طَاعَتِکَ وَ طَاعَةِ رَسُولِکَ وَ آلِهِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ اللهُمَّ هَذِهِ بَیْعَةٌ لَهُ فِی عُنُقِی إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ خدایا همچنانکه مرا به این شرافت نمودى، و به این فضیلت برترىام دادى، و به این نعمت خاصم فرمودى، پس درود فرست بر مولا و سرورم صاحب الزمان، و مرا قرار ده از یاران و پیروان و دفاعکنندگان از آن حضرت، و از کشتهشدگان پیش رویش، از روى میل و رغبت، نه ناراحتى و اکراه، در صفى که اهل آن را در قرآنت وصف نموده، فرمودهاى: گویى آنان بنایى محکم و استوارند. این عمل را از من بر پایه اطاعتت، و اطاعت رسولت و خاندانش (درود بر ایشان) قرار ده. خدایا این بیعتى است بر او، بر عهده من تا روز قیامت مؤلّف گوید: علامه مجلسى رحمه الله در کتاب «بحار الانوار» فرموده: من در بعضى از کتابهاى قدیمى دیدهام، که پس از این زیارت، دست راست را به دست چپ بگذارند، مانند قراردادن در بیعت. و نیز بدانکه ما در اعمال سرداب مقدّس چهار زیارت نقل کردیم، و این زیارت، پنجمین زیارت کتاب ما محسوب مىگردد، و در باب اول، در ذکر زیارات حجج طاهره، در ایام هفته، زیارتى براى آن حضرت نقل کردیم، که در روزهاى جمعه به آن زیارت مىشود