مؤلّف گوید: چون زائر به زیارت سلمان مشرّف شد، پس از زیارت دو وظیفه دیگر دارد: اول: نماز خواندن در طاق کسرى، دو رکعت یا بیشتر، چون آنجا مصلاى حضرت امیر مؤمنان علیه السّلام است. از عمّار ساباطى روایت شده: امیر مؤمنان به مدائن آمد و در ایوان کسرى نزول فرمود، درحالىکه ابو دلف بن بحیر با او بود، در آنجا نماز خواند، پس از آن برخاست و به دلف فرمود: با من برخیز. و جماعتى از اهل ساباط در خدمت آن حضرت بود، در منازل کسرى گردش کرد و به دلف مىفرمود: براى کسرى در این مکان چنین و چنان بوده، و دلف مىگفت: به خدا قسم چنین است که مىفرمایى، پس با آن جماعت در تمام آن مواضع گردش کرد، و دلف مىگفت: اى سیّد و مولاى من، شما چنان به این مکانها آگاهى دارید، که گویا شما این چیزها را در این مکانها نهادهاید!! روایت شده وقتى حضرت بر مداین مرور فرمود، و آثار کسرى و خرابى آن را مشاهده مىکرد، یکى از افرادى که در خدمت آن حضرت بود، از روى عبرت این شعر را خواند: جَرَتِ الرِّیَاحُ عَلَى رُسُومِ دِیَارِهِمْ فَکَأَنَّهُمْ کَانُوا عَلَى مِیعَادِ بادها بر خرابههاى دیارشان وزید گویا اینان بر وعدهگاهى بودهاند حضرت فرمود: چرا نخواندى (کَمْ تَرَکُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَ عُیُونٍ وَ زُرُوعٍ وَ مَقَامٍ کَرِیمٍ وَ نِعْمَةٍ کَانُوا فِیهَا فَاکِهِینَ کَذَلِکَ وَ أَوْرَثْنَاهَا قَوْما آخَرِینَ فَمَا بَکَتْ عَلَیْهِمُ السَّمَاءُ وَ الْأَرْضُ وَ مَا کَانُوا مُنْظَرِینَ) چه بسیار باغها و چشمهها، و مقام کریم. و نعمتى که در آن کامیاب بودند و واگذاشتند. چنین بود، و ما آنها را به مردمان دیگرى ارث دادیم. پس گریه نکرد بر آنها آسمان و زمین، و نبودند مهلت داده شده إِنَّ هَؤُلاءِ کَانُوا وَارِثِینَ فَأَصْبَحُوا مَوْرُوثِینَ لَمْ یَشْکُرُوا النِّعْمَةَ فَسُلِبُوا دُنْیَاهُمْ بِالْمَعْصِیَةِ إِیَّاکُمْ وَ کُفْرَ النِّعَمِ لا تَحُلَّ بِکُمُ النِّقَمُ پس از آن فرمود: البته آنان ارث بودند، اما اکنون ارث برده شدهاند، نعمت را شکر نکردند، در نتیجه دنیایشان بر اثر معصیت از دستشان گرفته شد، از ناسپاسى نسبت به نعمت بپرهیزید، تا انتقامهاى بر شما فرود نیاید فقیر گوید: حاصل این معنى را حکیم خاقانى، در قالب شعر آورده، آنجا که فرموده: هان اى دل عبرتبین از دیده نظر کن هان ایوان مدائن را آیینه عبر‌دان پرویز که بنهادى بر خوان تره زرّین زرّین تره کو بر خوان