اعمال باب الفرج معروف به مقام نوح علیه السّلام: چون از عمل ستون سوم فارغ شدى، به دکّه باب امیر مؤمنان علیه السّلام برو، و آن صفّهاى است متصّل به درى که از مسجد، به سوى خانه امیر مؤمنان علیه السّلام باز مىشده است. پس چهار رکعت نماز بخوان به حمد و هر سوره که خواستى، چون فارغ شدى، تسبیح حضرت زهرا علیها السّلام را بجا آورد، و بگو: اللهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اقْضِ حَاجَتِی یَا اللهُ یَا مَنْ لا یَخِیبُ سَائِلُهُ وَ لا یَنْفَدُ نَائِلُهُ یَا قَاضِیَ الْحَاجَاتِ یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ یَا رَبَّ الْأَرَضِینَ وَ السَّمَاوَاتِ یَا کَاشِفَ الْکُرُبَاتِ یَا وَاسِعَ الْعَطِیَّاتِ یَا دَافِعَ النَّقِمَاتِ یَا مُبَدِّلَ السَّیِّئَاتِ حَسَنَاتٍ عُدْ عَلَیَّ بِطَوْلِکَ وَ فَضْلِکَ وَ إِحْسَانِکَ وَ اسْتَجِبْ دُعَائِی فِیمَا سَأَلْتُکَ وَ طَلَبْتُ مِنْکَ بِحَقِّ نَبِیِّکَ وَ وَصِیِّکَ وَ أَوْلِیَائِکَ الصَّالِحِینَ خدایا درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد، و حاجتم را برآور اى خدا، اى آنکه سئوال کنندهاش هرگز ناامید نمىشود و عطایش به پایان نمىرسد، اى برآورنده حاجات، اى اجابتکننده دعاها، اى پروردگار زمینها و آسمانها اى برطرف کننده گرفتاریها، اى بخشایشگر عطاها، اى دفع کننده کیفرها، اى تبدیل کننده بدیها به خوبیها، با عطا و فضل و احسانت به سوى من بازگرد، و اجابت کن دعایم را، در آنچه از تو خواستم و از تو طلبیدم، به حق پیامبر و وصىّ و اولیا شایستهات چگونگى نمازى دیگر در این مقام: و آن دو رکعت است، پس از سلام و تسبیح بگو: اللهُمَّ إِنِّی حَلَلْتُ بِسَاحَتِکَ لِعِلْمِی بِوَحْدَانِیَّتِکَ وَ صَمَدَانِیَّتِکَ وَ أَنَّهُ لا قَادِرَ [قَادِرا] عَلَى قَضَاءِ حَاجَتِی غَیْرُکَ وَ قَدْ عَلِمْتُ یَا رَبِّ أَنَّهُ کُلَّمَا شَاهَدْتُ نِعْمَتَکَ عَلَیَّ اشْتَدَّتْ فَاقَتِی إِلَیْکَ وَ قَدْ طَرَقَنِی یَا رَبِّ مِنْ مُهِمِّ أَمْرِی مَا قَدْ عَرَفْتَهُ لِأَنَّکَ عَالِمٌ غَیْرُ مُعَلَّمٍ وَ أَسْأَلُکَ بِالاسْمِ الَّذِی وَضَعْتَهُ عَلَى السَّمَاوَاتِ فَانْشَقَّتْ وَ عَلَى الْأَرَضِینَ فَانْبَسَطَتْ وَ عَلَى النُّجُومِ فَانْتَشَرَتْ وَ عَلَى الْجِبَالِ فَاسْتَقَرَّتْ وَ أَسْأَلُکَ بِالاسْمِ الَّذِی جَعَلْتَهُ عِنْدَ مُحَمَّدٍ وَ عِنْدَ عَلِیٍّ وَ عِنْدَ الْحَسَنِ وَ عِنْدَ الْحُسَیْنِ وَ عِنْدَ الْأَئِمَّةِ کُلِّهِمْ صَلَوَاتُ اللهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْضِیَ لِی یَا رَبِّ حَاجَتِی وَ تُیَسِّرَ عَسِیرَهَا وَ تَکْفِیَنِی مُهِمَّهَا وَ تَفْتَحَ لِی قُفْلَهَا فَإِنْ فَعَلْتَ ذَلِکَ فَلَکَ الْحَمْدُ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَلَکَ الْحَمْدُ غَیْرَ جَائِرٍ فِی حُکْمِکَ وَ لا حَائِفٍ فِی عَدْلِکَ خدایا به آستانت فرود آمدم، به خاطر دانشم به یگانگى و بىنیازىات، و اینکه توانایى نیست جز تو بر برآوردن حاجتم، اى پروردگارم دانستم که هر زمان نعمت را بر خود مشاهده کردم، نیازمندىام به تو فوق العادهتر شده، اینک اى پروردگارم از کارهاى مهم چیزى عارض من شده که تو آن را مىدانى، زیرا تو عالم بدون معلّمى از تو درخواست مىکنم به حق آن نامى که بر آسمانها نهادى و شکافته شدند، و بر زمینها نهادى و گسترده گشتند و بر ستارگان نهادى و پخش شدند، و بر کوهها نهادى و مستقر گشتند، و از تو درخواست مىکنم به حق نامى که قرار دادى نزد محمّد و على و نزد حسن و حسین و همه امامان درود خدا بر همه ایشان، اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و اى پروردگار حاجتم را برایم برآورى و آسان کنى دشوار آن را، و مهمّ آن را کفایت نمایى، و قفل آن را برایم بگشایى، اگر این کار را انجام دهى پس تو را سپاس، و اگر انجام ندهى باز هم تو را سپاس، که ستمکار در حکم، و متجاوز از عدلت نیستى پس طرف راست صورت را بر زمین مىگذارى و مىگویى: اللهُمَّ إِنَّ یُونُسَ بْنَ مَتَّى عَبْدَکَ وَ نَبِیَّکَ دَعَاکَ فِی بَطْنِ الْحُوتِ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ أَنَا أَدْعُوکَ فَاسْتَجِبْ لِی بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ خدایا یونس بن متى بنده و پیامبرت تو را در شکم ماهى خواند، دعایش را اجابت کردى، و من هم تو را مىخوانم پس دعایم را اجابت کن به حق محمّد و خاندان محمّد آنگاه به آنچه مىخواهى دعا کن، سپس طرف چب صورت را بر زمین بگذار و بگو اللهُمَّ إِنَّکَ أَمَرْتَ بِالدُّعَاءِ وَ تَکَفَّلْتَ بِالْإِجَابَةِ وَ أَنَا أَدْعُوکَ کَمَا أَمَرْتَنِی فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اسْتَجِبْ لِی کَمَا وَعَدْتَنِی یَا کَرِیمُ خدایا به دعا امر کردى، و اجابتش را عهدهدار شدى، و من چنانکه دستورم دادى دعا مىکنم، پس بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و آنطور که وعده نمودى دعایم را مستجاب کن اى کریم سپس پیشانى را بر زمین بگذار و بگو یَا مُعِزَّ کُلِّ ذَلِیلٍ وَ یَا مُذِلَّ کُلِّ عَزِیزٍ تَعْلَمُ کُرْبَتِی فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ [وَ آلِ مُحَمَّدٍ] وَ فَرِّجْ عَنِّی یَا کَرِیمُ اى عزیزکننده هر خوار، و خوارکننده هر عزیز، گرفتارىام را مىدانى، پس بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و به من گشایش ده اى کریم ذکر نمازى براى رفع حاجت در محلّ مذکور: و آنچنان است که چهار رکعت نماز مىگذارى، پس از سلام و تسبیح حضرت زهرا علیها السّلام بگو: اللهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا مَنْ لا تَرَاهُ الْعُیُونُ وَ لا تُحِیطُ بِهِ الظُّنُونُ وَ لا یَصِفُهُ الْوَاصِفُونَ وَ لا تُغَیِّرُهُ الْحَوَادِثُ وَ لا تُفْنِیهِ الدُّهُورُ تَعْلَمُ مَثَاقِیلَ الْجِبَالِ وَ مَکَایِیلَ الْبِحَارِ وَ وَرَقَ الْأَشْجَارِ وَ رَمْلَ الْقِفَارِ وَ مَا أَضَاءَتْ بِهِ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ وَ أَظْلَمَ عَلَیْهِ اللَّیْلُ وَ وَضَحَ عَلَیْهِ النَّهَارُ وَ لا تُوَارِی مِنْکَ [مِنْهُ] سَمَاءٌ سَمَاءً وَ لا أَرْضٌ أَرْضا وَ لا جَبَلٌ مَا فِی أَصْلِهِ وَ لا بَحْرٌ مَا فِی قَعْرِهِ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَ خَیْرَ أَمْرِی آخِرَهُ وَ خَیْرَ أَعْمَالِی خَوَاتِیمَهَا وَ خَیْرَ أَیَّامِی یَوْمَ أَلْقَاکَ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ خدایا از تو مىخواهم، اى آنکه چشمها نبیندش، و گمانها فرانگیرندش، و وصف نکنند وصفکنندگان او را و حوادث دگرگونش ننمایند، و روزگاران فانىاش نکند، تو مىدانى سنگینى کوهها را، و پیمانه دریاها را و برگهاى درختان را، و ریگهاى صحراها را، و آنچه را روشنى دهد خورشید و ماه، و شب بر آن تاریکى اندازد، و روز بر آن روشن گردد، از تو پنهان نمىکند آسمانى آسمان دیگر را، و نه زمینى زمین دیگر را، و نه کوهى آنچه را در ریشه آن است، و نه دریایى آنچه را در قعر ان است، از تو درخواست مىکنم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و اینکه بهترین کارم را آخرین کار، و بهترین اعمالم را سرانجام آنها، و بهترین روزهایم را روزى که ملاقاتت کنم قرار ده، البته تو بر هرچیز توانایى اللهُمَّ مَنْ أَرَادَنِی بِسُوءٍ فَأَرِدْهُ وَ مَنْ کَادَنِی فَکِدْهُ وَ مَنْ بَغَانِی بِهَلَکَةٍ فَأَهْلِکْهُ وَ اکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی مِمَّنْ دَخَلَ هَمُّهُ عَلَیَّ اللهُمَّ أَدْخِلْنِی فِی دِرْعِکَ الْحَصِینَةِ وَ اسْتُرْنِی بِسِتْرِکَ الْوَاقِی یَا مَنْ یَکْفِی مِنْ کُلِّ شَیْءٍ وَ لا یَکْفِی مِنْهُ شَیْءٌ اکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ صَدِّقْ قَوْلِی وَ فِعْلِی یَا شَفِیقُ یَا رَفِیقُ فَرِّجْ عَنِّی الْمَضِیقَ وَ لا تُحَمِّلْنِی مَا لا أُطِیقُ اللهُمَّ احْرُسْنِی بِعَیْنِکَ الَّتِی لا تَنَامُ وَ ارْحَمْنِی بِقُدْرَتِکَ عَلَیَّ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ یَا عَلِیُّ یَا عَظِیمُ أَنْتَ عَالِمٌ بِحَاجَتِی وَ عَلَى قَضَائِهَا قَدِیرٌ وَ هِیَ لَدَیْکَ یَسِیرٌ وَ أَنَا إِلَیْکَ فَقِیرٌ فَمُنَّ بِهَا عَلَیَّ یَا کَرِیمُ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ خدایا هرکه به بدى قصد من کند قصدش کن، و هرکه به من بداندیشى کند با او بداندیشى کن، و هرکه به عامل هلاکتى تجاوز به من نماید او را هلاک کن، و مرا آنچه نگران کرده، از کسىکه نگرانش بر من وارد شده کفایت کن. خدایا مرا در زره محکمت در آور، و مرا با پوشش حفظ کنندهات بپوشان، اى آنکه از همهچیز کفایت کند، و از او چیزى کفایت ننماید، از انچه از کار دنیا و آخرت مرا نگران کرده کفایتم کن، گفتار و کردارم را تصدیق کن، اى غمخوار، اى رفیق، تنگنایى را از من گشایش ده، و چیزىکه طاقتش را ندارم بر من تحمیل مکن. خدایا با دیدهات مرا نگهبانى کن، که هرگز نمىخوابد، و به قدرتت بر من رحم فرما، اى مهربانترین مهربانان، اى والا، اى بزرگ، تو به حاجت من دانایى و بر برآوردنش توانایى، و این کار نزد تو آسان است، و من به تو نیازمندم، پس در بر آوردن حاجتم بر من منّت گذار، اى بزرگوار، البته تو بر هرچیز توانایى سپس به سجده مىروى و مىگویى إِلَهِی قَدْ عَلِمْتَ حَوَائِجِی فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اقْضِهَا وَ قَدْ أَحْصَیْتَ ذُنُوبِی فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اغْفِرْهَا یَا کَرِیمُ معبود من تو حاجاتم را دانستهاى، پس بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و آنها را بر آور، البته تو گناهانم را شمردهاى، پس بر محمّد و خاندانش درود فرست و آنها را بیامرز اى کریم سپس طرف راست صورت خود را بر زمین مىگذارى و مىگویى: إِنْ کُنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ فَأَنْتَ نِعْمَ الرَّبُّ افْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ لا تَفْعَلْ بِی مَا أَنَا أَهْلُهُ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ اگر بد بندهاى بودم، تو خوب پروردگارى هستى، با من آن کن که شایسته آنى، و آن مکن که من سزاوار آنم، اى مهربانترین مهربانان سپس طرف چپ صورت خود را بر زمین مىگذارى و مىگویى: اللهُمَّ إِنْ عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِکَ فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِکَ یَا کَرِیمُ خدایا اگر گناه بزرگ شد از بندهات، باید گذشت از جانب تو نیکو شد اى کریم پس پیشانى را بر زمین مىگذارى و مىگویى: ارْحَمْ مَنْ أَسَاءَ وَ اقْتَرَفَ وَ اسْتَکَانَ وَ اعْتَرَفَ رحم کن به کسىکه بد کرده، و مرتکب گناه شده، و درمانده گشته و به اعتراف برخاسته مؤلّف گوید: این دعاها تا و اغفرها یا کریم همان دعایى است که در کتاب «مزار قدیم» در اعمال صحن مسجد سهله در مقام امام زین العابدین علیه السّلام نقل شده