از مصباح شیخ طوسى و غیر آن نقل شده: هرگاه نماز را سلام دادى، دستها را تا برابر گوش بالا بر و سه مرتبه تکبیر (الله اکبر) گفته و سپس بگو: لا اِلهَ اِلّا اللهُ اِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ لا اِلهَ اِلّا اللهُ وَ لا نَعْبُدُ اِلّا اِیّاهُ مُخْلِصینَ لَهُ الدّینَ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ لا اِلهَ اِلّا اللهُ رَبُّنا وَ رَبُّ آبآئِنَا الاَوَّلینَ لا اِلهَ اِلّا اللهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ اَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ نَصَرَ عَبْدَهُ وَ اَعَزَّ جُنْدَهُ وَ هَزَمَ الاْحْزابَ وَحْدَهُ فَلَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ یُحْیى وَ یُمیتُ وَ یُمیتُ وَ یُحْیى وَ هُوَ حَىُّ لایَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلى کُلِّشَىْءٍ قَدیرٌ معبودى جز خدا نیست، معبودى یگانه و ما تسلیم او هستیم، معبودى غیر از خدا نیست و جز او را نمی‌پرستیم، درحالیکه طاعت خود را براى او خالص می‌نماییم هرچند براى مشرکان ناخوش آیند باشد، معبودى جز خدا پروردگار ما و پروردگار پدران نخستین ما نیست. معبودى غیر از خدا نیست یگانه و یگانه و یگانه است، به وعدهاش وفا کرد، بندهاش را یارى داد سپاهش را قدرت و عزت بخشید و به تنهایى لشکریان (کفر و شرک) را درهم شکست. پس فرمانروایى و ستایش تنها او را سزاست. زنده می‌کند و می‌میراند و می‌میراند و زنده می‌کند و او است زنده اى که نمیمیرد، خیر و نیکى تنها به دست اوست و او بر هر چیز تواناست آنگاه بگو: اَسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذى لا اِلهَ اِلّا هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ وَ اَتُوبُ اِلَیْهِ از خدا که جز او معبودى نیست آن زنده و پاینده آمرزش می‌طلبم و به جانب او باز می‌گردم آنگاه بگو: اَللّهُمَّ اهْدِنى مِنْ عِنْدِکَ وَ اَفِضْ عَلَىَّ مِنْ فَضْلِکَ وَ انْشُرْ عَلَىَّ مِنْ رَحْمَتِکَ وَ اَنْزِلْ عَلَىَّ مِنْ بَرَکاتِکَ سُبْحانَکَ لا اِلهَ اِلّا اَنْتَ اِغْفِرْ لى ذُنُوبى کُلَّها جَمیعاً فَاِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ کُلَّها جَمیعاً اِلّا اَنْتَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ مِنْ کُلِّ خَیْرٍ اَحاطَ بِهِ عِلْمُکَ وَ اَعُوذُ بِکَ مِنْ کُلِّ شَرٍّ اَحاطَ بِهِ عِلْمُکَ. خدایا مرا از جانب خود راهنمایى کن، و از باران احسانت بر من ببار، و از ابر رحمتت بر من بگستران، و از نعمتهاى فراوانت بر من فرود آور، پاک و منزهّى، معبودى جز تو نیست، تمامى گناهانم را بیامرز، زیرا جملگى گناهان را کسى جز تو نمی‌آمرزد، بار خدایا از تو درخواست می‌کنم از هر خیرى که دانشت بر آن احاطه یافته است و به تو پناه می‌آورم از هر گزندى که علم تو به آن احاطه دارد آنگاه بگو: اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ عافِیَتَکَ فى اُمُورى کُلِّها وَ اَعُوذُ بِکَ مِنْ خِزْىِ الدُّنْیا وَعَذابِ الاْخِرَةِ وَاَعُوذُ بِوَجْهِکَ الْکَریمِ وَ عِزَّتِکَ الَّتى لا تُرامُ وَ قُدْرَتِکَ الَّتى لا یَمْتَنِعُ مِنْها شَىْءٌ مِنْ شَرِّ الدُّنْیا وَ الاْخِرَةِ وَ مِنْ شَرِّ الاَوْجاعِ کُلِّها وَمِنْ شَرِّ کُلِّ دابَّةٍ اَنْتَ اخِذٌ بِناصِیَتِها اِنَّ رَبّى عَلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ تَوَّکَلْتُ عَلَى الْحَىِّ الَّذى لا یَمُوتُ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فِى الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبیراً خدایا! در همه کارهایم سلامتى کامل از تو می‌خواهم، و به تو پناه می‌آورم از خوارى دنیا و عذاب آخرت، و پناه می‌برم به مقام والا، و عزّت دست نایافتنى، و قدرت سرپیچى ناپذیرت، از شر دنیا و آخرت، و از شر همه دردها، و از شر هر حیوانى که زمام وجودش به دست توست، همانا پروردگارم بر راه راست است، هیچ توان و نیرویى نیست جز از جانب خدای بلندمرتبه بزرگ. توکل می‌کنم بر آن زندهاى که نمیمیرد، سپاس خدا را که فرزندى نگرفته و در فرمانروایى شریکى براى او نیست و نه سرپرستى تا از ذلّت برهاندش و او را بسیار بزرگ شمار پس تسبیح حضرت زهرا علیها السّلام را گفته، (و کیفیت آن چنین است: تکبیر (الله اکبر) ۳۴ مرتبه، حمد (الحمد لله) ۳۳ مرتبه، تسبیح (سبحان الله) ۳۳ مرتبه) و پیش از انکه از جاى خود خرکت کنى ده مرتبه می‌خوانى: اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلّا اللهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ اِلهاً واحِداً اَحَداً فَرْداً صَمَداً لَمْ یَتَّخِذْ صاحِبَةً وَ لا وَلَداً گواهى می‌دهم که معبودى جز خداى یکتا نیست، براى او شریکى وجود ندارد، معبودى است یگانه و یکتا، بی‌همتا و بی‌نیاز است، و هرگز همسر و فرزندى نگرفته است مؤلف گوید: فضیلت فراوان این ذکر (أشهد أن لا اله الا الله...) در روایت وارد شده به ویژه پس از نماز صبح و شام، و هنگام طلوع و غروب آفتاب. آنگاه می‌گویى: سُبْحانَ اللهِ کُلَّما سَبَّحَ اللهَ شَى ءٌ وَ کَما یُحِبُّ اللهُ اَنْ یُسَبَّحَ وَ کَما هُوَ اَهْلُهُ وَ کما یَنْبَغى لِکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ کُلَّما حَمِدَ اللهَ شَى ءٌ وَ کَما یُحِبُّ اللهُ اَنْ یُحْمَدَ وَ کَما هُوَ اَهْلُهُ وَ کَما یَنْبَغى لِکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ وَ لا اِلهَ اِلّا اللهُ کُلَّما هَلَّلَ اللهَ شَى ءٌ وَ کَما یُحِبُّ اللهُ اَنْ یُهَلَّلَ وَ کَما هُوَ اَهْلُهُ وَ کَما یَنْبَغى لِکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ منزه است خدا هر زمان که چیزى او را تنزیه کند، و آنچنانکه دوست دارد تنزیه شود، و آنچنانکه او شایسته آن است، و آنگونه که براى مقام والا و رفعت جلالش سزاوار است و سپاس خداى را هر زمان که او را چیزى سپاس گوید و همان طور که دوست دارد سپاسش گویند و چنانکه شایسته آن است و آنگونه که براى مقام والا و شکوه رفیعش سزاوار است. معبودی جز خدا نیست هر آنکه چیزى به یگانه پرستی‌اش بانگ برآرد و همان طور که دوست دارد یگانه شمرده شود و آنگونه که سزاوار است وآنگونه که شایسته مقام والا و عزت رفیع او است وَ اللهُ اَکْبَرُ کُلَّما کَبَّرَ اللهَ شَى ءٌ وَ کَما یُحِبُّ اللهُ اَنْ یُکَبَّرَ وَ کَما هُوَ اَهْلُهُ وَ کَما یَنْبَغى لِکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ سُبْحانَ اللهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلّا اللهُ وَ اللهُ اَکْبَرُ عَلى کُلِّ نِعْمَةٍ اَنْعَمَ بِها عَلَىَّ وَ عَلى کُلِّ اَحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ مِمَّنْ کانَ اَوْ یَکُونُ اِلى یَوْمِ الْقِیمَةِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَسْئَلُکَ مِنْ خَیْرِ ما اَرْجُو وَ خَیْرِ ما لا اَرْجُو وَ اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ ما اَحْذَرُ وَ مِنْ شَرِّ ما لا اَحْذَرُ و (خدا بزرگ‌تر است) هر زمان که او را چیزى به بزرگى یاد کند و همان طور که دوست دارد به بزرگى یاد شود و چنانکه او شایسته آن است و آنگونه که براى مقام والا و عزت رفیعش سزاوار است. منزه است خدا و سپاس تنها خدا راست، و معبودى جز خدا نیست، و خدا بزرگ‌تر است براى هر نعمتى که به من و به هر یک از مخلوقاتش عطا نموده، چه آنانکه بودهاند و چه آنانکه تا روز قیامت خواهند آمد. خدایا از تو می‌خواهم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و از تو از بهترین چیزیکه امید دارم و از بهترین چیزیکه امید ندارم درخواست می‌کنم، و به تو پناه می‌آورم از شر آنچه که پرهیز می‌کنم و از شر آنچه که نمی‌پرهیزم سپس سوره حمد، آیة الکرسى] آیه ۲۵۵ سوره بقره [،} /شهد الله/] {آل عمران: ۱۸]} /قل الّلهم مالک الملک/] {آل عمران: ۲۶] و آیه سخره را که عبارت از سه آیه از سوره اعراف [۵۶-۵۴] که اوّل آن «انّ ربّکم الله» و آخر آن} / «من المحسنین» /} است می‌خوانى، و سپس سه مرتبه می‌گویى: سُبْحانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمّا یَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلینَ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ منزّه است پروردگارت، پرودرگار عزّت، از آنچه مشرکان به او نسبت می‌دهند، و درود بر فرستادگان او و سپاس براى خدا پروردگار جهانیان پس سه مرتبه مى گوئى: اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْ لى مِنْ اَمْرى فَرَجا وَ مَخْرَجا وَ ارْزُقْنى مِنْ حَیْثُ اَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَیْثُ لا اَحْتَسِبُ خدایا! درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد و در کارم براى من گشایش و راه نجات قرار ده و مرا از جانبى که گمان می‌برم و از جانبى که گمان نمی‌برم روزى عنایت کن و این دعایى است که جبرئیل آن را به حضرت یوسف علیه السّلام هنگامیکه آن حضرت در زندان بود، تعلیم داد. سپس با دست راست محاسنت را بگیر، و کف دست چپت را به سوى آسمان بگشا و هفت مرتبه بگو: یا رَبَّ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ اى پروردگار محمّد و خاندان محمّد، درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد، و فرج خاندان محمّد را نزدیک فرماده و باز به همان حال سه مرتبه بگو یا ذَا الْجَلالِ وَ الاِکْرامِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ ارْحَمْنى وَ اَجِرْنى مِنَ النّارِ اى صاحب عظمت و بزرگوارى!، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و به من رحم کن و از آتش دوزخ پناهم پس دوازده مرتبه سوره» توحید «را می‌خوانى و می‌گویى: اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ الْمَکْنُونِ الْمَخْزُونِ الطّاهِرِ الطُّهْرِ الْمُبارَکِ وَ اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ الْعَظیمِ وَ سُلْطانِکَ الْقَدیمِ یا واهِبَ الْعَطایا وَ یا مُطْلِقَ الاُسارى وَ یا فَکّاکَ الرِّقابِ مِنَ النّارِ اَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تُعْتِقَ رَقَبَتى مِنَ النّارِ وَ اَنْ تُخْرِجَنى مِنَ الدُّنْیا سالِماً وَ [اَنْ] تُدْخِلَنِى الْجَنَّةَ امِناً وَ اَنْ تَجْعَلَ دُعائى اَوَّلَهُ فَلاحاً وَ اَوْسَطَهُ نَجاحاً وَ اخِرَهُ صَلاحاً اِنَّکَ اَنْتَ عَلامُ الْغُیُوبِ خدایا از تو می‌خواهم به نام پوشیده و پنهان و پاکیزه و پاکیبخش و مبارکت و نیز به نام بزرگ و سلطنت دیرینهات از تو خواستارم اى بخشنده عطاها! و اى آزادیبخش اسیران و اى رهاننده انسانها از آتش، از تو می‌خواهم که بر محمد و خاندان محمد درود فرستى و گردن مرا از آتش دوزخ رهایى بخشى، و از سراى دنیا همراه با سلامت ایمان بیرون برى و درامنیت وارد بهشت نمایى و قرار دهى آغاز دعایم را رستگارى و می‌انش را موفقیت، و پایانش را صلاح، همانا تویى داناى نهانها و در «صحیفه علویّه» آمده که دنبال هر فریضه چنین می‌خوانى: یا مَنْ لا یَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ وَ یا مَنْ لا یُغَلِّطُهُ السّآئِلُونَ وَ یا مَنْ لایُبْرِمُهُ اِلْحاحُ المُلِحِّینَ اَذِقْنى بَرْدَ عَفْوِکَ وَ حَلاوَةَ رَحْمَتِکَ وَ مَغْفِرَتِکَ و نیز مى گوئى اِلهى هذِهِ صَلوتى صَلَّیْتُها لا لِحاجَةٍ مِنْکَ اِلَیْها وَ لا رَغْبَةٍ مِنْکَ فیها اِلّا تَعْظیماً وَ طاعَةً وَاِجابَةً لَکَ اِلى ما اَمَرْتَنى بِهِ اِلهى اِنْ کانَ فیها خَلَلٌ اَوْ نَقْصٌ مِنْ رُکُوعِها اَوْ سُجُودِها فَلا تُؤ اخِذْنى وَ تَفَضَّلْ عَلَىَّ بِالْقَبُولِ وَ الْغُفْرانِ اى کسیکه گوش دادن به سخنى از گوش دادن به سخنى دیگر او را باز نمی‌دارد و درخواست بیشمار خواهندگان به اشتباهش نمی‌اندازد، اى آنکه اصرار اصراکنندگان آزرده و خستهاست نمی‌کند، بچشان مرا از خنکى گذشت و شیرینى رحمت و آمرزشت معبود! این است نماز من، آنرا بجا آوردم نه به خاطر نیاز و رغبتى از سوى تو به آن، بلکه تنها از جهت تعظیم و اطاعت دستور و اجابت آنچه که مرا به آن فرمان دادى معبودا اگر عیب و نقصى در رکوع و سجودش بود مرا مؤاخذه مکن و بر من با پذیرش عبادات و آمرزش کاستیها تفضّل کن و نیز در پى هر نماز، این دعا را که پیامبر صلى الله علیه و آله و سلّم براى تقویت حافظه به امیر المؤمنین تعلیم داد می‌خوانى: سُبْحانَ مَنْ لایَعْتَدى عَلى اَهْلِ مَمْلَکَتِهِ سُبْحانَ مَنْ لا یَاْخُذُ اَهْلَ الاْرْضِ بِاَلْوانِ الْعَذابِ سُبْحانَ الرَّؤُفِ الرَّحیمِ اَللّهُمَّ اجْعَلْ لى فى قَلْبى نُوراً وَ بَصَراً وَ فَهْماً وَ عِلْماً اِنَّکَ عَلى کُلِّشَى ءٍ قَدیرٌ منزه است پادشاهى که بر زیردستانش ستم نمی‌کند، منزه است خدایى که اهل زمین را به عذابهاى رنگارنگ گرفتار نمی‌نماید، منزه است آن خداى بنده نواز مهربان. خدایا قرار ده در دلم نور و بینایى و فهم و دانش، مسلّما تو بر هر چیز توانایى
در مصباح کفعمى آمده: بعد از نمازها سه مرتبه بگو: اُعیذُ نَفْسى وَ دینى وَ اَهْلى وَ مالى وَ وَلَدى وَ اِخْوانى فى دینى وَ ما رَزَقَنى رَبّى وَ خَواتیمَ عَمَلى وَ مَنْ یَعْنینى اَمْرُهُ بِاللهِ الْواحِدِ الاْحَدِ الصَّمَدِ الَّذى لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ وَ بِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ اِذا وَقَبَ وَ مِنْ شَرِّ النَّفّاثاتِ فِى الْعُقَدِ وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ اِذا حَسَدَ وَ بِرَبِّ النّاسِ مَلِکِ النّاسِ اِلهِ النّاسِ مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنّاسِ الَّذى یُوَسْوِسُ فى صُدُورِ النّاسِ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النّاسِ خودم و دینم و خانواده و ثروتم و فرزند و برادران دینی‌ام و آنچه را پروردگارم روزیم نموده و سرانجام کارم و هرکس که سرپرستى او به دست من است، همه و همه را در پناه خداى یگانه و یکتاى بی‌نیاز قرار می‌دهم، خدایى که نزاده است و زاییده نشده است و کسى همتاى او نیست، و (پناه می‌برم) به آفریدگار سپیده دم از شر آنچه آفرید و از شر شب تاریک آنگاه که درآید و از شر زنان ساحر دهنده در گرهها و از شر حسود زمانى که حسد ورزد و پناه می‌برم به پروردگار آدمیان، فرمانرواى آدمیان، معبود آدمیان، از شر شیطان مرموزى که در سینه هاى مردمان وسوسه می‌کند، چه شیطان جنى و چه شیطان انسى و از دستنوشته شیخ شهید نقل است که حضرت رسول صلى الله علیه و آله و سلّم فرمود: هرکه می‌خواهد خداوند در قیامت اعمال زشتش را بر او عرض نکند و پرونده گناهانش را نگشاید، باید این دعا را بعد از هر نماز بخواند: اَللّهُمَّ اِنَّ مَغْفِرَتَکَ اَرْجى مِنْ عَمَلى وَ اِنَّ رَحْمَتَکَ اَوْسَعُ مِنْ ذَنْبى اَللّهُمَّ اِنْ کانَ ذَنْبى عِنْدَکَ عَظیماً فَعَفْوُکَ اَعْظَمُ مِنْ ذَنْبى اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ اَکُنْ اَهْلا اَنْ اَبْلُغَ رَحْمَتَکَ فَرَحْمَتُکَ اَهْلٌ اَنْ تَبْلُغَنى وَ تَسَعَنى لِاَنَّها وَسِعَتْ کُلَّشَىْءٍ بِرَحْمَتِکَ یااَرْحَمَ الرّاحِمینَ بار خدایا! همانا آمرزش تو از عمل من امیدوارکننده تر و مهربانى تو از گناه من گستردهتر است، بار خدایا! اگر گناهانم نزد تو بزرگ است، گذشت تو از گناه من بزرگ‌تر است، بار خدایا! اگرچه شایسته دستیابى رحمت تو نیستم، امّا رحمت تو سزاوار است به من برسد و مرا فرا گیرد، زیرا رحمتت همه چیز را فرا گرفته است، به حق مهربانیت اى مهربانترین مهربانان! و از ابن بابویه روایت شده: چون از تسبیح حضرت فاطمه علیها السّلام فارغ شدی بگو: اَللّهُمَّ اَنْتَ السَّلامُ وَ مِنْکَ السَّلامُ وَ لَکَ السَّلامُ وَ اِلَیْکَ یَعُودُ السَّلامُ سُبْحانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمّا یَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلینَ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ السَّلامُ عَلَى الاْئِمَّةِ الْهادینَ الْمَهْدِیّینَ اَلسَّلامُ عَلى جَمیعِ اَنْبِیآءِ اللهِ وَ رُسُلِهِ وَ مَلائِکَتِهِ اَلسَّلامُ عَلَیْنا وَ عَلى عِبادِ اللهِ الصّالِحینَ اَلسَّلامُ عَلى عَلِىٍّ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ خدایا! تویى خداى سلامت «بی‌عیب»، و سلامت تنها از تو سرچشمه می‌گیرد و تنها از آن توست و به سوى تو باز می‌گردد منزه است پروردگارت پروردگار صاحب عزت از صفاتى که مشرکان برایش بیان می‌کنند، و سلام بر فرستادگان او و ستایش خداى را است پروردگار جهانیان، سلام و برکات خدا بر تو اى پیامبر!، سلام بر امامان هدایتگر، هدایت یافته، درود و سلام بر همه پیامبران خدا و فرستادگان و فرشتگانش، سلام بر ما و بر بندگان شایسته خدا، سلام بر على ع امیر اهل ایمان اَلسَّلامُ عَلَى الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ سَیِّدَىْ شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ اَجْمَعینَ اَلسَّلامُ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ زَیْنِ الْعابِدینَ اَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ باقِرِ عِلْمِ النَّبِیّینَ اَلسَّلامُ عَلى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصّادِقِ اَلسَّلام عَلى مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ الْکاظِمِ اَلسَّلامُ عَلى عَلِىِّ بْنِ مُوسَى الرِّضا اَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ الْجَوادِ اَلسَّلامُ عَلى عَلِىٍّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْهادى اَلسَّلامُ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِی الزَّکِىِّ الْعَسْکَرِىِّ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ الْقائِمِ الْمَهْدِىِّ صَلَواتُ اللهِ عَلَیْهِمْ اَجْمَعینَ سلام بر حسن و حسین دو سرور تمام جوانان اهل بهشت، سلام بر على بن حسین زینتبخش عابدان، سلام بر محمد بن على شکافنده دانش انبیاء، سلام بر جعفر بن محمّد آن امام راستگو، سلام بر موسى بن جعفر آن امام خورنده خشم، سلام بر على بن موسی آن امام قانع و خشنود، سلام بر محمد بن على آن امام بخشنده، سلام بر على بن محمد آن امام هدایتگر، سلام بر حسن بن على آن پاکیزه دربند، سلام بر حجت بن الحسن آن امام قیام کننده هدایت شده، درود و سلام خدا بر تمام آنان باد آنگاه هر حاجت که دارى از خدا بخواه. شیخ کفعمى فرموده: پس از هر نمازى می‌گویى: رَضیتُ بِاللهِ رَبّاً وبِالاِسْلامِ دیناً وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وآلِهِ نَبِیّاً وَ بِعَلِىٍّ اِماماً وَ بِالْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ عَلِىٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ جَعْفَرٍ وَ مُوسى وَ عَلِىٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ عَلِىٍّ وَ الْحَسَنِ وَ الْخَلَفِ الصّالِحِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ اَئِمَّةً وَ سادَةً وَ قادَةً بِهِمْ اَتَوَلّى وَ مِنْ اَعْدائِهِمْ اَتَبَرَّءُ خشنودم به پروردگارى خدا، و دیانت اسلام، و نبوت محمد که درود خدا بر او و خاندانش باد، و امامت على، و به حسن و حسین و على و محمد و جعفر و موسى و على و محمد و على و حسن و یادگار شایسته (حضرت مهدى) درود بر آنان باد، که امامان و سروران و پیشوایانم باشند به آنان دوستى می‌ورزم و از دشمنانشان بیزارى می‌جویم پس سه مرتبه بگو: اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ الْعَفْوَ وَالْعافِیَةَ وَ الْمُعافاةَ فِى الدُّنْیا وَ الاْخِرَةِ بار خدایا از تو بخشش و تندرستى و آسایش را در دنیا و آخرت خواستارم