المناجاة التاسعة: مناجاة المحبّین مناجات نهم: رازونیاز شیفتگان بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانىاش همیشگى است إِلَهِی مَنْ ذَا الَّذِی ذَاقَ حَلاوَةَ مَحَبَّتِکَ فَرَامَ مِنْکَ بَدَلا وَ مَنْ ذَا الَّذِی أَنِسَ بِقُرْبِکَ فَابْتَغَى عَنْکَ حِوَلا إِلَهِی فَاجْعَلْنَا مِمَّنِ اصْطَفَیْتَهُ لِقُرْبِکَ وَ وِلایَتِکَ وَ أَخْلَصْتَهُ لِوُدِّکَ وَ مَحَبَّتِکَ وَ شَوَّقْتَهُ إِلَى لِقَائِکَ وَ رَضَّیْتَهُ بِقَضَائِکَ وَ مَنَحْتَهُ بِالنَّظَرِ إِلَى وَجْهِکَ وَ حَبَوْتَهُ بِرِضَاکَ وَ أَعَذْتَهُ مِنْ هَجْرِکَ وَ قِلاکَ وَ بَوَّأْتَهُ مَقْعَدَ الصِّدْقِ فِی جِوَارِکَ وَ خَصَصْتَهُ بِمَعْرِفَتِکَ وَ أَهَّلْتَهُ لِعِبَادَتِکَ وَ هَیَّمْتَ قَلْبَهُ لِإِرَادَتِکَ وَ اجْتَبَیْتَهُ لِمُشَاهَدَتِکَ، خدایا کیست آنکه شیرینى محبتت را چشید پس به جاى تو دیگرى را برگزید؟ و کیست آنکه با مقام قرب تو انس یافت پس مایل به روى برتافتن از تو شد؟ خدایا، ما را از کسانى قرار ده که براى قرب و ولایتت برگزیدى، و براى دوستى و محبتت خالص نمودى، و براى دیدارت مشتاق کردى، و به قضایت راضى ساختى، و نعمت نگاه به جمالت را عطایش کردى، و به خشنودىات مخصوص گرداندى، و از غم هجران و دورىات پناه دادى، و در جوارت در جایگاه راستى جاى دادى، و به شناخت خود اختصاص دادى، و براى بندگىات سزاوار کردى، و به ارادهات دلباخته فرمودى، و براى تماشاى جمالت برگزیدى وَ أَخْلَیْتَ وَجْهَهُ لَکَ وَ فَرَّغْتَ فُؤَادَهُ لِحُبِّکَ وَ رَغَّبْتَهُ فِیمَا عِنْدَکَ وَ أَلْهَمْتَهُ ذِکْرَکَ وَ أَوْزَعْتَهُ شُکْرَکَ وَ شَغَلْتَهُ بِطَاعَتِکَ وَ صَیَّرْتَهُ مِنْ صَالِحِی بَرِیَّتِکَ وَ اخْتَرْتَهُ لِمُنَاجَاتِکَ وَ قَطَعْتَ عَنْهُ کُلَّ شَیْءٍ یَقْطَعُهُ عَنْکَ اللهُمَّ اجْعَلْنَا مِمَّنْ دَأْبُهُمُ الارْتِیَاحُ إِلَیْکَ وَ الْحَنِینُ وَ دَهْرُهُمُ الزَّفْرَةُ وَ الْأَنِینُ جِبَاهُهُمْ سَاجِدَةٌ لِعَظَمَتِکَ وَ عُیُونُهُمْ سَاهِرَةٌ فِی خِدْمَتِکَ وَ دُمُوعُهُمْ سَائِلَةٌ مِنْ خَشْیَتِکَ وَ قُلُوبُهُمْ مُتَعَلِّقَةٌ بِمَحَبَّتِکَ وَ أَفْئِدَتُهُمْ مُنْخَلِعَةٌ مِنْ مَهَابَتِکَ یَا مَنْ أَنْوَارُ قُدْسِهِ لِأَبْصَارِ و رویش را براى خود از غیر پاک کردى، و دلش را براى عشقت فارغ نمودى، و آن را به سوى آنچه نزد توست راغب فرمودى، و یادت را به او الهام کردى، و شکرت را نصیبش نمودى، و به طاعتت مشغول ساختى، و او را از بندگان شایستهات گرداندى، و براى رازونیازت انتخاب کردى، و جدا کردى از او هرچه که او را از تو جدا مىکند، خدایا ما را ما را از کسانى قرار ده که شیوههاشان آرام گرفتن به درگاه توست در حال زارى و روزگارشان آه و ناله است، و پیشانىشان در پیشگاه عظمتت بر سجده، و دیدگانشان در خدمتت بىخواب گشته است، و اشکشان از خشیت تو روان، و قلوبشان به عشقت آویخته و دلهایشان از هیبتت از جا کنده است، اى آنکه انوار قدسش براى دیدگان مُحِبِّیهِ رَائِقَةٌ وَ سُبُحَاتُ وَجْهِهِ لِقُلُوبِ عَارِفِیهِ شَائِفَةٌ یَا مُنَى قُلُوبِ الْمُشْتَاقِینَ وَ یَا غَایَةَ آمَالِ الْمُحِبِّینَ أَسْأَلُکَ حُبَّکَ وَ حُبَّ مَنْ یُحِبُّکَ وَ حُبَّ کُلِّ عَمَلٍ یُوصِلُنِی إِلَى قُرْبِکَ وَ أَنْ تَجْعَلَکَ أَحَبَّ إِلَیَّ مِمَّا سِوَاکَ وَ أَنْ تَجْعَلَ حُبِّی إِیَّاکَ قَائِدا إِلَى رِضْوَانِکَ وَ شَوْقِی إِلَیْکَ ذَائِدا عَنْ عِصْیَانِکَ وَ امْنُنْ بِالنَّظَرِ إِلَیْکَ عَلَیَّ وَ انْظُرْ بِعَیْنِ الْوُدِّ وَ الْعَطْفِ إِلَیَّ وَ لا تَصْرِفْ عَنِّی وَجْهَکَ وَ اجْعَلْنِی مِنْ أَهْلِ الْإِسْعَادِ وَ الْحِظْوَةِ [الْحُظْوَةِ] عِنْدَکَ یَا مُجِیبُ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ عاشقانش جلوهگر است و بزرگیهاى جمالش براى قلوب عارفانش دیدنى است، اى آرمان دل مشتاقان، اى نهایت آروزهاى عاشقان، از تو درخواست مىکنم دوستى خودت را و دوستى آنانکه تو را دوست دارند و دوستى هر کارى که مرا به می‌دان قرب تو مىرساند، و اینکه خودت را نزد من محبوبتر از دیگران قرار دهى و عشقم را به وجودت راهبر به سوى خرسندىات بگردانى و شوقم را به حضرتت بازدارنده از نافرمانىات سازى، خدایا تماشاى زیبایى وجودت را بر من منّت گذار و به من به دیده عشق و عاطفه بنگر، و روى از من متاب، و مرا نزد خود از اهل خوشبختى و بهرهمندى قرار ده، از اجابت کننده، اى مهربانترین مهربانان