بِسْمِ ﭐللهِ ﭐلرَّحْمَنِ ﭐلرَّحِيمِ به نام خدا که رحمتش بىاندازه استو مهربانىاش همیشگى. یُسَبِّحُ للهِ مَا فِی ﭐلسَّمَاوَاتِ وَمَا فِی ﭐلْأَرْضِ ﭐلْمَلِکِ ﭐلْقُدُّوسِ ﭐلْعَزِیزِ ﭐلْحَکِیمِ ﴿۱﴾ آنچه در آسمانها و در زمین است، خدا را [به پاک بودن از هر عیب و نقصى] مىستایند، خدایى که فرمانرواى هستى و بىنهایت پاکیزه و تواناى شکستناپذیر و حکیم است. «۱» هُوَ ﭐلَّذِی بَعَثَ فِی ﭐلْأُمِّیِّینَ رَسُولاًَ مِّنْهُمْ یَتْلُواْ عَلَیْهِمْ ءَایَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ ﭐلْکِتَابَ وَﭐلْحِکْمَةَ وَإِن کَانُواْ مِن قَبْلُ لَفِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ ﴿۲﴾ اوست که در میان مردم بىسواد، پیامبرى از خودشان برانگیخت تا آیات او را بر آنان بخواند و آنان را [از آلودگىهاى فکرى و روحى] پاکشان کند و به آنان کتاب و حکمت بیاموزد، آنان قطعاً پیش از این در گمراهى آشکارى بودند. «۲» وَءَاخَرِینَ مِنْهُمْ لَمَّا یَلْحَقُواْ بِهِمْ وَهُوَ ﭐلْعَزِیزُ ﭐلْحَکِیمُ ﴿۳﴾ و [نیز پیامبر را] بر مردمى دیگر [از عرب و غیر عرب] که هنوز به آنان نپیوستهاند [برانگیخت]. و او تواناى شکستناپذیر و حکیم است. «۳» ذَ ٰلِکَ فَضْلُ ﭐللهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاءُ وَﭐللهُ ذُو ﭐلْفَضْلِ ﭐلْعَظِیمِ ﴿۴﴾ این [برانگیختن به پیامبرى و مسؤولیت عظیم تعلیم و تربیت،] فضل خداست که آن را به هر کس بخواهد عطا مىکند، و خدا صاحب فضل بزرگ است. «۴» مَثَلُ ﭐلَّذِینَ حُمِّلُواْ ﭐلتَّوْرَاةَ ثُمَّ لَمْ یَحْمِلُوهَا کَمَثَلِ ﭐلْحِمَارِ یَحْمِلُ أَسْفَاراً بِئْسَ مَثَلُ ﭐلْقَوْمِ ﭐلَّذِینَ کَذَّبُواْ بِئَایَاتِ ﭐللهِ وَﭐللهُ لَا یَهْدِی ﭐلْقَوْمَ ﭐلظَّالِمِینَ ﴿۵﴾ وصف کسانى که عمل کردن به تورات به آنان تکلیف شده است، آن‌گاه به آن عمل نکردند، مانند درازگوشى است که کتابهایى را [که هیچ آگاهى به محتویات آنها ندارد] حمل مىکند. چه بد است سرگذشت مردمى که آیات خدا را تکذیب کردند. و خدا مردم ستمکار را هدایت نمىکند. «۵» قُلْ یَا أَیُّهَا ﭐلَّذِینَ هَادُواْ إِن زَعَمْتُمْ أَنَّکُمْ أَوْلِیَاءُ للهِ مِن دُونِ ﭐلنَّاسِ فَتَمَنَّوُاْ ﭐلْمَوْتَ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ ﴿۶﴾ بگو: اى یهودیان! اگر گمان مىکنید که فقط شما دوستان خدایید نه مردم دیگر، چنانچه راستگوئید آرزوى مرگ کنید [چون دوستان خدا براى رسیدن به لقاء او مشتاق مرگ هستند.] «۶» وَلَا یَتَمَنَّوْنَهُ أَبَداً بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ وَﭐللهُ عَلِیمٌ بِـﭑلظَّالِمِینَ ﴿۷﴾ ولى آنان به سبب گناهانى که مرتکب شدهاند هرگز آروزى مرگ نمىکنند، و خدا به ستمکاران داناست. «۷» قُلْ إِنَّ ﭐلْمَوْتَ ﭐلَّذِی تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلَاقِیکُمْ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ ﭐلْغَیْبِ وَﭐلشَّهَادَةِ فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۸﴾ بگو: بىتردید مرگى را که از آن مىگریزید با شما دیدار خواهد کرد، سپس شما را به سوى داناى نهان و آشکار بازمىگردانند، و به اعمالى که همواره انجام مىدادید، آگاه خواهد کرد. «۸» یَا أَیُّهَا ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ إِذَا نُودِیَ لِلصَّلوٰةِ مِن یَوْمِ ﭐلْجُمُعَةِ فَـﭑسْعَوْاْ إِلَىٰ ذِکْرِ ﭐللهِ وَذَرُواْ ﭐلْبَیْعَ ذَ ٰلِکُمْ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿۹﴾ اى مؤمنان! چون براى نماز روز جمعه ندا دهند، به سوى ذکر خدا بشتابید، و خرید و فروش را رها کنید. که این [اقامه نماز جمعه و ترک خرید و فروش] براى شما بهتر است اگر [به پاداشش] معرفت داشتید. «۹» فَإِذَا قُضِیَتِ ﭐلصَّلَوٰةُ فَـﭑنتَشِرُواْ فِی ﭐلْأَرْضِ وَﭐبْتَغُواْ مِن فَضْلِ ﭐللهِ وَﭐذْکُرُواْ ﭐللهَ کَثِیراً لَّعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ ﴿۱۰﴾ چون نماز پایان گیرد، در زمین پراکنده شوید و از فضل [و رزق] خدا جویا شوید و خدا را بسیار یاد کنید تا بر موانع و مشکلات دنیا و آخرت پیروز شوید. «۱۰» وَإِذَا رَأَوْاْ تِجَارَةً أَوْ لَهْواً ﭐنفَضُّواْ إِلَیْهَا وَتَرَکُوکَ قَائِماً قُلْ مَا عِندَ ﭐللهِ خَیْرٌ مِّنَ ﭐللَّهْوِ وَمِنَ ﭐلتِّجَارَةِ وَﭐللهُ خَیْرُ ﭐلرَّازِقِینَ ﴿۱۱﴾ و [برخى از مردم] چون تجارت یا مایه سرگرمى ببینند [از صف یک پارچه نماز] به سوى آن پراکنده شوند و تو را در حالى که [بر خطبه نماز] ایستادهاى، رها کنند. بگو: پاداش و ثوابى که نزد خداست از سرگرمى و تجارت بهتر است، و خدا بهترین روزى دهندگان است. «۱۱»