بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانىاش همیشگى است لَکَ الْحَمْدُ یَا ذَا الْجُودِ وَ الْمَجْدِ وَ الْعُلَى تَبَارَکْتَ تُعْطِی مَنْ تَشَاءُ وَ تَمْنَعُ ستایش توراست اى صاحب جود و بزرگوارى و برترى فرخنده اى تو عطا کنى به هرکه خواهى و منع کنى ز هرکه خواهى إِلَهِی وَ خَلاقِی وَ حِرْزِی وَ مَوْئِلِی إِلَیْکَ لَدَى الْإِعْسَارِ وَ الْیُسْرِ أَفْزَعُ خدایم و آفریدگارم، و نگهدارم و پناهم به جانب تو در سختى و آسانى پناه مىآورم إِلَهِی لَئِنْ جَلَّتْ وَ جَمَّتْ خَطِیئَتِی فَعَفْوُکَ عَنْ ذَنْبِی أَجَلُّ وَ أَوْسَعُ خدایا اگر خطایم بزرگ و انبوه است پس گذشت تو از گناه من بزرگ‌تر و گستردهتر است إِلَهِی لَئِنْ أَعْطَیْتُ نَفْسِی سُؤْلَهَا فَهَا أَنَا فِی رَوْضِ النَّدَامَةِ أَرْتَعُ خدایا اگر خواهش نفسم را به نفسم واگذاشتم اینک در مرغزار پشیمانى مىگردم إِلَهِی تَرَى حَالِی وَ فَقْرِی وَ فَاقَتِی وَ أَنْتَ مُنَاجَاتِی الْخَفِیَّةَ تَسْمَعُ خدایا بدحالى و تهیدستى و نیازم را مىبینى و تو مناجات پنهان مرا مىشنوى إِلَهِی فَلا تَقْطَعْ رَجَائِی وَ لا تُزِغْ فُؤَادِی فَلِی فِی سَیْبِ جُودِکَ مَطْمَعٌ خدایا امیدم را قطع مکن، و منحرف مساز قلبم را که من به باران جودت طمع دارم إِلَهِی لَئِنْ خَیَّبْتَنِی أَوْ طَرَدْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی أَرْجُو وَ مَنْ ذَا أُشَفِّعُ خدایا اگر محرومم کنى یا از پیشگاهت برانى پس به چه کسى امیدوار شوم و چه کسى را شفیع گیرم إِلَهِی أَجِرْنِی مِنْ عَذَابِکَ إِنَّنِی أَسِیرٌ ذَلِیلٌ خَائِفٌ لَکَ أَخْضَعُ خدایا از عذابت پناهم ده که من اسیر و خوار و ترسانم و برایت فروتنى مىکنم إِلَهِی فَآنِسْنِی بِتَلْقِینِ حُجَّتِی إِذَا کَانَ لِی فِی الْقَبْرِ مَثْوًى وَ مَضْجَع خدایا با آموزش دلیل راه همراهم باش در آن زمان که در قبر منزل و خوابگاهم باشد إِلَهِی لَئِنْ عَذَّبْتَنِی أَلْفَ حِجَّةٍ فَحَبْلُ رَجَائِی مِنْکَ لا یَتَقَطَّعُ خدایا اگر هزار سال مرا عذاب نمایى رشته امید من از تو قطع نمىشود إِلَهِی أَذِقْنِی طَعْمَ عَفْوِکَ یَوْمَ لا بَنُونَ وَ لا مَالٌ هُنَالِکَ یَنْفَعُ خدایا مزه گذشتت را به من بچشان آنگاه که نه فرزندان و نه مال در آن زمان سود نرساند إِلَهِی لَئِنْ لَمْ تَرْعَنِی کُنْتُ ضَائِعا وَ إِنْ کُنْتَ تَرْعَانِی فَلَسْتُ أُضَیَّعُ خدایا اگر مرا رعایت نکنى تباه شدهام و اگر رعایتم نمایى تباهى نپذیرم إِلَهِی إِذَا لَمْ تَعْفُ عَنْ غَیْرِ مُحْسِنٍ فَمَنْ لِمُسِیءٍ بِالْهَوَى یَتَمَتَّعُ خدیا اگر از غیر نیکوکاران نگذرى پس امید کسىکه با هوس کامروایى می‌کند کیست إِلَهِی لَئِنْ فَرَّطْتُ فِی طَلَبِ التُّقَى فَهَا أَنَا إِثْرَ الْعَفْوِ أَقْفُو وَ أَتْبَعُ خدایا اگر در طلب پروا کوتاهى نمودم#پس اینک دنبال گذشت توام و سراغ آن می‌روم# إِلَهِی لَئِنْ أَخْطَأْتُ جَهْلا فَطَالَمَا رَجَوْتُکَ حَتَّى قِیلَ مَا هُوَ یَجْزَعُ خدایا اگر از روى جهالت خطا کردم تا آنجا به تو امید بستم که دربارهام گفته شد باک ندارد إِلَهِی ذُنُوبِی بَذَّتِ الطَّوْدَ وَ اعْتَلَتْ وَ صَفْحُکَ عَنْ ذَنْبِی أَجَلُّ وَ أَرْفَعُ خدایا گناهم بلند‌تر و بزرگ‌تر از کوههاى برافراشته شده ولى چشمپوشى تو از گناه من بزرگ‌تر و برفراز‌تر است إِلَهِی یُنَجِّی ذِکْرُ طَوْلِکَ لَوْعَتِی وَ ذِکْرُ الْخَطَایَا الْعَیْنَ مِنِّی یُدَمِّعُ خدایا یاد عطاى همیشگىات آتش دلم را خنکا مىبخشد و یاد گناهان، دیدگانم را اشکبار مىسازد إِلَهِی أَقِلْنِی عَثْرَتِی وَ امْحُ حَوْبَتِی فَإِنِّی مُقِرٌّ خَائِفٌ مُتَضَرِّعٌ خدایا لغزشم را نادیه گیر و گناهم را پاک کن من اقرار به گناه دارم و هراسان و نالانم إِلَهِی أَنِلْنِی مِنْکَ رَوْحا وَ رَاحَةً فَلَسْتُ سِوَى أَبْوَابِ فَضْلِکَ أَقْرَعُ خدایا از سوى خود آسایش و راحتى به من ده که من جز درهاى احسان تو را نمىکوبم إِلَهِی لَئِنْ أَقْصَیْتَنِی أَوْ أَهَنْتَنِی فَمَا حِیلَتِی یَا رَبِّ أَمْ کَیْفَ أَصْنَعُ خدایا اگر مرا دور کنى یا سبکم انگارى پس چه چاره کنم اى پروردگار و چه سازم إِلَهِی حَلِیفُ الْحُبِّ فِی اللَّیْلِ سَاهِرٌ یُنَاجِی وَ یَدْعُو وَ الْمُغَفَّلُ یَهْجَعُ خدایا سوگند خورده عشق در شب بیدار است رازونیاز و دعا مىکند ولى شخص غافل مىخوابد إِلَهِی وَ هَذَا الْخَلْقُ مَا بَیْنَ نَائِمٍ وَ مُنْتَبِهٍ فِی لَیْلِهِ یَتَضَرَّعُ خدایا از این مردم گروهى در خوابند و گروهى دیگر شببیدار و زارى مىکنند وَ کُلُّهُمْ یَرْجُو نَوالَکَ راجِیاً لِرَحْمَتِکَ الْعُظْمَى وَ فِی الْخُلْدِ یَطْمَعُ و همه آنان عطاى تو را امید دارند، و امیدوار رحمت بزرگ تواند و به بهشت تو طمع ورزند إِلَهِی یُمَنِّینِی رَجَائِی سَلامَةً وَ قُبْحُ خَطِیئَاتِی عَلَیَّ یُشَنِّعُ خدایا امید من در دلم آرزوى سلامتى مىکند و زشتى گناهانم مرا به رسوایى تهدید مىنماید إِلَهِی فَإِنْ تَعْفُو فَعَفْوُکَ مُنْقِذِی وَ اِلّا فَبِالذَّنْبِ الْمُدَمِّرِ أُصْرَعُ خدایا اگر بگذرى گذشتت نجاتبخش من است ور نه با گناهم به عرصه نابودى در افتم إِلَهِی بِحَقِّ الْهَاشِمِیِّ مُحَمَّدٍ وَ حُرْمَةِ أَطْهَارٍ هُمْ لَکَ خُضَّعٌ خدایا به حق محمّد هاشمى نسب#و به حرمت پاکانى که نزد تو فروتنند# إِلَهِی بِحَقِّ الْمُصْطَفَى وَ ابْنِ عَمِّهِ وَ حُرْمَةِ أَبْرَارٍ هُمْ لَکَ خُشَّعٌ خدایا به حق محمّد مصطفى و پسر عمویش#و به حرمت نیکوکارانى که براى تو خاشعند# إِلَهِی فَانْشُرْنِی عَلَى دِینِ أَحْمَدٍ مُنِیبا تَقِیّا قَانِتا لَکَ أَخْضَعُ خدایا مرا در رستاخیز بر دین احمد برانگیز تائب و پرهیزگار و عابد و فروتن در پیشگاهت وَ لا تَحْرِمَنِّی یَا إِلَهِی وَ سَیِّدِی شَفَاعَتَهُ الْکُبْرَى فَذَاکَ الْمُشَفَّعُ اى خداى من و آقاى من مرا محروم مساز از شفاعت بزرگ محمّد که شفاعتش پذیرفته است وَ صَلِّ عَلَیْهِمْ مَا دَعَاکَ مُوَحِّدٌ وَ نَاجَاکَ أَخْیَارٌ بِبَابِکَ رُکَّعٌ و بر ایشان درود فرست تا هرگاه که موّحدى تو را بخواند و خوبان با تو مناجات کنند و در برابرت به رکوع پردازند و نیز در «صحیفه علویه» مناجات منظوم دیگرى از آن حضرت نقل شده که اوّل آن «یا سامع الدّعاء» است. ولى چون مشتمل بر واژههاى مشکل و لغات ناآشنا بود و ما بنابر اختصار از ذکر خوددارى نمودیم. ثلاث کلمات من مولانا علی علیه السلام فی المناجاة إِلَهِی کَفَى بِی عِزّا أَنْ أَکُونَ لَکَ عَبْدا وَ کَفَى بِی فَخْرا أَنْ تَکُونَ لِی رَبّا أَنْتَ کَمَا أُحِبُّ فَاجْعَلْنِی کَمَا تُحِبُّ سه جمله از مولایمان على (درود بر او) در باب مناجات خدایا مرا این عزّت بس است که بنده تو باشم، و برایم این افتخار کافى است که تو پروردگار من باشى، تو آنچنانىکه دوست دارم، مرا هم چنان کن که دوست دارى