در بیان دعاهایى است ه از کتاب شریف «کافى» انتخاب شده و این باب شامل چند فصل است. فصل اول: در بعضى دعاهاى وارده براى وقت صبح و شام غیر از آنچه در فصول پیش گذشت. و آن ده دعاست: اول: از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده: حضرت سجاد علیه السّلام چون وارد صبح مىشد مىگفت: اَبْتَدِءُ یَوْمى هذا بَیْنَ یَدَىْ نِسْیانى وَ عَجَلَتى بِسْمِاللهِ وَ ما شآءَ اللهُ امروز را آغاز مىکنم، پیشاپیش فراموشى و شتابم، به نام خدا، و آنچه خدا خواست شد دوم: از حضرت صادق علیه السّلام نقل شده: هرکس این کلمات را وقتى داخل شب مىشود، سه مرتبه بگوید: به بالى از بالهاى جبرئیل پوشیده گردد، تا وارد صبح شود: اَسْتَوْدِعُ اللهَ الْعَلِىَّ الاَْعْلَى الْجَلیلَ الْعَظیمَ نَفْسى وَ مَنْ یَعنْینى اَمْرُهُ اَسْتَوْدِعُ اللهَ نَفْسِىَ الْمَرْهُوبَ الْمَخُوفَ الْمُتَضَعْضَعَ لِعَظَمَتِهِ کُلُّ شَیْئٍ به خداى والاى والا‌تر شکوه‌مند بزرگ مىسپارم خویشتن و هرکه را کارش با من است، خویش را مىسپارم به خدایى که همهچیز هراسان و ترسان و سرفرود آورده در برابر عظمت او است سوم: همچنین از آن حضرت روایت شده: چون وارد شب شوى بگو: اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ عِنْدَ اِقْبالِ لَیْلِکَ وَ اِدْبارِ نَهارِکَ وَ حُضُورِ صَلَواتِکَ وَ اَصْواتِ دُعآئِکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ خداى از تو مىخواهم، هنگام درآمدن شب، و رفتن روز، و حضور نمازهایت، و بانگهاى خوانندگانت، اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى و به آنچه خواهى دعا کن. چهارم: از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده: پدرم وقتى وارد صبح مىشد مىگفت: بِسْم اللهِ وَ بِاللهِ وَ اِلَى اللهِ وَ فى سَبیلِ اللهِ وَ عَلى مِلَّةِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ اَللّهُمَّ اِلَیْکَ اَسْلَمْتُ نَفْسى وَ اِلَیْکَ فَوَّضْتُ اَمْرى وَ عَلَیْکَ تَوَکَّلْتُ یا رَبَّ الْعالَمینَ اَللّهُمَّ احْفَظْنى بِحِفْظِ الاِْیمانِ مِنْ بَیْنِ یَدَىَّ وَ مِنْ خَلْفى وَ عَنْ یَمینى وَ عَنْ شِمالى وَ مِنْ فَوْقى وَ مِنْ تَحْتى وَ مِنْ قِبَلى لا اِلهَ اِلّا اَنْتَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ نَسْئَلُکَ الْعَفْوَ وَالْعافِیَةَ مِنْ کُلِّ سُوءٍ وَ شَرٍّ فِى الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُبِکَ مِنْ عَذابِ الْقَبْرِ وَ مِنْ ضُغْطَةِ الْقَبْرِ وَ مِنْ ضیقِ الْقَبْرِ وَ اَعُوذُبِکَ مِنْ سَطَواتِ اللَّیْلِ والنَّهارِ به نام خدا و به خدا، و به سوى خدا، و در راه خدا، و بر آئین رسول خدا درود خدا بر او و خاندانش، خدایا خود را به تو تسلیم کردم، و کارم را به تو واگذاشتم، و بر تو توکّل نمودم اى پروردگار جهانیان، خدایا مرا نگهدار، به نگهدارى ایمان، از پیش رویم و پشت سرم، و از سمت راست و چپم، و از بالا و زیر پایم، و از پیش خودم، معبودى جز تو نیست، جنبش و نیرویى جز به خدا نیست، گذشت و سلامت کامل، از هر بدى و شرّ در دنیا و آخرت را از تو مىخواهم، خدایا پناه مىآورم به تو از عذاب قبر و فشار قبر و تنگى قبر و پناه مىآورم به تو از یورشهاى شب و روز اَللّهُمَّ رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ وَ رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرامِ وَ رَبَّ الْحِلِّ وَ الاِْحْرامِ اَبْلِغْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ عَنّىِ السَّلامَ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِدِرْعِکَ الْحَصینَةِ وَ اَعُوذُ بِجَمْعِکَ اَنْ تُمیتَنى غَرَقاً اَوْ حَرَقاً اَوْ شَرَقاً اَوْ قَوَداً اَوْ صَبْراً اَوْ مُسَمّاً اَوْ تَرَدِّیاً فى بِئْرٍ اَوْ اَکیلَ السَّبُعِ اَوْ مَوتَ الْفُجائَةِ اَوْ بِشَىْءٍ مِنْ می‌تاتِ السَّوءِ وَلکِنْ اَمِتْنى عَلى فِراشى فى طاعَتِکَ وَ طاعَةِ رَسُولِکَ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مُصیباً لِلْحَقِّ غَیْرَ مُخْطِئٍ اَوْ فىِ الصَّفِ الَّذینَ نَعَّتَهُمْ فى کِتابِکَ کَاَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ اُعیذُ نَفْسى وَ وَُلَْدى وَ ما رَزَقَنى رَبّى بِقُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ خداى اى پروردگار مشعر الحرام، و پروردگار شهر حرام، و پروردگار حلّ و احرام، به محمّد و خاندان محمّد از جانب من سلام برسان. خدایا پناه مىآورم به زره محکمت، و پناه مىآورم به جمعکردنت از اینکه مرا بمیرانى به غرقشدن یا سوختن یا گلوگیرشدن یا قصاص یا شکنجه و مرگ تدریجى یا مسمومیت یا به چاه افتادن، یا طعمه درنده شدن یا سکته یا به چیزى از مدرنیهاى بد، ولى مرا در بسترم، به حال اطاعت از خود و رسولت (درود خدا بر او و خاندانش) بمیران، رسیده به حق، نه خطاکار، یا در صف آنانکه در قرآنت وصفشان کردى: گویى ایشان بنایى استوارند. خودم و فرزندانم و آنچه پروردگارم روزىام نموده پناه مىدهم به «قل اعوذ بربّ الفلق...» تا آخر سوره وَ اُعیذُ نَفْسى وَ وُلِْدى وَ ما رَزَقَنى رَبّى بِقُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ خوم و فرزندانم و آنچه پروردگارم روزىام نموده پناه مىدهم به «قل اعوذ برب الناس...» تا آخر سوره و مى گوئى: الْحَمْدُ للهِ عَدَدَ ما خَلَقَ اللهُ وَالْحَمْدُللهِ مِثْلَ ما خَلَقَ وَ الْحَمْدُللهِ مِلاَْ ما خَلَقَ وَالْحَمْدُللهِ مِدادَ کَلِماتِهِ وَالْحَمْدُللهِ زِنَةَ عَرْشِهِ وَالْحَمْدُللهِ رِضا نَفْسِهِ وَلا اِلهَ اِلّا اللهُ الْحَلیمُ الْکَریمُ وَ لا اِلهَ اِلّا اللهُ الْعَلِىُّ الْعَظیمُ سُبْحانَ اللهِ رَبِّ السَّمواتِ وَالاَْرضَینَ وَ ما بَیْنَهُما وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِکَ مِنْ دَرَکِ الشَّقاءِ وَ مِنْ شَماتَةِ الاَْعْدآءِ وَ اَعُوذُ بِکَ مِنَ الْفَقْرِ وَ الْوَقْرِ وَ اَعُوذُ بِکَ مِنْ سُوءِ الْمَنْظَرِ فِى الاَْهْلِ وَالْمالِ وَالْوَلَدِ ستایش خداى را، به عدد آنچه خدا آفرید، و ستایش خداى را مانند آنچه پدید آورد، و ستایش خداى را به پرى آنچه خلق کرد، و ستایش خداى را به امتداد کلمتش، و ستایش خداى را به وزن عرشش، و ستایش خداى را به خشنودى خودش، معبودى جز خدا نیست بردبار بزرگوار، و معبودى جز خدا نیست والاى بزرگ، منزّه است خدا، پروردگار آسمانها و زمین، و آنچه در میان آن دو است، و پروردگار عرش بزرگ، خدایا به تو پناه مىآورم از درجات بدبختى، و از شماتت دشمنان، و به تو پناه مىآورم از تنگدستى، و سنگینى نیاز، و به تو پناه مىآورم از بد دیدن در خاندان و دارایى و فرزندانم و ده مرتبه بر محمّد و آل محمّد صلوات فرست. پنجم: از حضرت صادق علیه السّلام نقل شده: چون نماز مغرب و صبح بجا آوردى، هفتم مرتبه بگو: «بسم الله الرّحمن الرّحیم لا حول و لا قوّة الا بالله» حقیقتا هرکس این ذکر را بگوید، جذام و پیسى و دیوانگى و هفتاد نوع از انواع بلاها به او نرسد. چون داخل صبح و شام شدى دو مرتبه بگو: اَلْحَمْدُ لِرَبِّ الصَّباحِ اَلْحَمْدُ لِفالِقِ الاِْصْباحِ دو مرتبه اَلْحَمْدُللهِ الَّذى اَذْهَبَ اللَّیْلَ بِقُدْرَتِهِ وَ جآءَ بِالنَّهارِ بِرَحْمَتِهِ وَ نَحْنُ فى عافِیَةٍ ستایش براى پروردگار بامداد، ستایش براى شکافنده صبح، ستایش خداى را که شب را به قدرتش برد، و روز را به رحمتش آورد، و ما در سلامت کاملیم و آیة الکرسى، و آخر سوره حشر، و ده آیه از سوره صافات را مىخوانى: وَ سُبْحانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمّا یَصِفُونَ وَ سلامٌ عَلَى الْمُرْسَلینَ والْحَمْدُللهِ رَبِّ الْعالَمینَ فَسُبْحانَ اللهِ حینَ تُمْسُونَ وَ حینَ تُصْبِحُونَ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ وَ عَشِیّاً وَ حینَ تُظْهِرُونَ یُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ یُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَىِّ وَ یُحْیِى الاَْرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ کَذلِکَ تُخْرَجُونَ سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّنا وَ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ سَبَقَتْ رَحْمَتُکَ غَضَبَکَ لا اِلهَ اِلّا اَنْتَ سُبْحانَکَاِنّى ظَلَمْتُ نَفْسى فَاغْفِرْ لى وَارْحَمْنى وَ تُبْ عَلَىَّ اِنَّکَ اَنْتَ التّوّابُ الرَّحیمُ و منزّه است پروردگارت، پروردگار عزّت، از آنچه وصف مىکنند، و سلام بر فرستادگان، و ستایش خداى را پروردگار جهانیان، پس منزّه است خدا هنگامى که شام مىکنید و صبح مىنمایید، و براى او ستایش در آسمانها و زمین و شب و هنگامى که ظهر مىنمایید. زنده را از مرده بیرون مىآورد، و مرده را از زنده بیرون مىآورد، و زمین را پس از مرگش زنده مىکند، و اینچنین زنده از قبرها درآورده مىشوید، بسیار منزّه و مقدّس است پروردگار فرشتگان و روح، پیش گرفته رحمتت بر غضبت، معبودى جز تو نیست، منزّهى تو، من به خود ستم کردم، مرا بیامرز، و به من رحم کن، و توبهام را بپذیر، به راستى توبهپذیر و مهربانى ششم: از امام صادق علیه السّلام این دعا براى صبح روایت شده: اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ اَحْمَدُکَ وَ اَسْتَعینُکَ وَ اَنْتَ رَبّى وَ اَنَا عَبْدُکَ اَصْبَحْتُ عَلى عَهْدِکَ وَ وَعْدِکَ وَ اُومِنُ بِوَعْدِکَ وَ اُوفى بِعَهْدِکَ مَا اسْتَطَعْتُ وَلا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ اَصْبَحْتُ عَلى فِطْرَةِ الاِْسْلامِ وَکَلِمَةِ الاِْخْلاصِ وَمِلَّةِ اِبْرهیمَ وَدینِ مُحَمَّدٍ صَلَواتُاللهِ عَلَیْهِما وَ آلِهِما عَلى ذلِکَ اُحْیى وَ اَمُوتُ اِنْشآءَ اللهُ اَللّهُمَّ اَحْیِنى ما اَحْیَیْتَنى وَ اَمِتْنى اِذا اَمَتَّنى عَلى ذلِکَ وَابْعَثْنى اِذا بَعَثْتَنى عَلى ذلِکَ اَبْتَغى بِذلِکَ رِضْوانَکَ وَاتِّباعَ سَبیلِکَ اِلَیْکَ اَلْجَاْتُ ظَهْرى وَ اِلَیْکَ فَوَّضْتُ اَمْرى آلُ مُحَمَّدٍ اَئِمَّتى لَیْسَ لى اَئِمَّةٌ غَیْرُهُمْ بِهِمْ اَئْتَمُّ وَ اِیّاهُمْ اَتَوَلّى وَ بِهِمْ اَقْتَدى اَللّهُمَّ اجْعَلْهُمْ اَوْلِیآئى فِى الدُّنْیا وَ الاْخِرَةِ وَاجْعَلْنى اُوالى اَوْلِیآئَهُمْ وَ اُعادى اَعْدآئَهُمْ فِى الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ وَ اَلْحِقْنى بالصّالِحینَ وَ آبائى مَعَهُمْ خدایا ستایش توراست، ستایشت مىکنم، و از تو کمک مىخواهم، و تو پروردگار منى، و من بنده توام، صبح کردم بر پیمانت و وعدهات، و ایمان مىآورم به وعدهات، و وفا مىکنم به پیمانت تا بتوانم، و جنبش و نیرویى نیست جز به خداى یگانه بىشریک و گواهى مىدهم که محمّد بنده و فرستاده اوست، صبح کردم بر فطرت اسلام و کلمه اخلاص و آیین ابراهیم، و دین محمّد درود خدا بر آن دو، بر این زندگى کنم و بمیرم ان شاء الله. خدایا زندهام بدار، تا زندهام دارى، و مرا بمیران آنگاه که بمیرانى، باورمند آن حقایق، و مرا برانگیز زمانى که برانگیزانى بر همان حقایق، به آنها خشنودىات و پیروى راهت را مىجویم، بر تو تکیه کردم، کارم را به تو واگذاردم، خاندان محمّد امامان من هستند، جز آنها امامانى برنگیرم، از آن پیروى مىکنم، و آنان را دوست مىدارم، و به آنان اقتدا مىنمانم، خدایا را در دنیا و آخرت سرپرستان من قرار ده، و اینکه دوست بدارم دوستانشان را، و دشمن بدارم دشمنانشان را در دنیاو آخرت، و مرا به شایستگان بپیوند. و پدرانم را با ایشان قرار ده هفتم: و از آن حضرت روایت شده: هرچه را ترک کردى، خواندن این دعا را در هر صبح و شام ترک مکن اَللّهُمَّ اِنّى اَصْبَحْتُ اَسْتَغْفِرُکَ فى هذَا الصَّباحِ وَ فى هذَا الْیَوْمِ لاَِهْلِ رَحْمَتِکَ وَ اَبْرَءُ اِلَیْکَ مِنْ اَهْلِ لَعْنَتِکَ اَللّهُمَّ اِنّى اَصْبَحْتُ اَبْرَءُ اِلَیْکَ فى هذَا الْیَوْمِ وَ فى هذَا الصَّباحِ مِمَّنْ نَحْنُ بَیْنَ ظَهْرانیهِمْ مِنَ الْمُشْرِکینَ وَ مِمّا کانُوا یَعْبُدُونَ اِنَّهُمْ کانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فاسِقینَ اَللّهُمَّ اجْعَلْ ما اَنْزَلْتَ مِنَ السَّمآءِ اِلَى الاَْرْضِ فى هذَا الصَّباحِ وَ فى هَذَا الْیَوْمِ بَرَکَةً عَلى اَوْلِیآئِکَ وَ عِقاباً عَلى اَعْدآئِکَ اَللّهُمَّ والِ مَنْ والاکَ وَ عادِ مَنْ عاداکَ اَللّهُمَّ اخْتِمْ لى بِالاَْمْنِ وَالاْ یمانِ کُلَّما طَلَعَتْ شَمْسٌ اَوْ غَرَبَتْ اَللّهُمَّ اغْفِرْلى وَ لِوالِدَىَّ وَارْحَمْهُما کَما ربَّیانى صَغیراً اللهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ وَالْمُسْلِمینَ وَالْمُسْلِماتِ اَلاَْحْیآءِ مِنْهُمْ وَ الاَْمْواتِ اَللّهُمَّ اِنَّکَ تَعْلَمُ مُتَقَلَّبَهُمْ وَ مَثْویهُمْ اَللّهُمَّ احْفَظْ اِمامَ الْمُسْلِمینَ بِحِفْظِ الاْیمانِ خدایا صبح کردم در این بامداد و در این روز براى اهل رحمتت از تو آمرزش مىخواهم، و از اهل لعنتت به تو بیزارى مىجویم، خدایا من صبح کردم، در این روز، و در این صبح درحالىکه از آنها که بین آنانیم از مشرکان به سوى تو بیزارى مىجویم از آنچه که مىپرستند به درستى که ایشان قومى بد و فاسقند، خدایا آنچه از آسمان به زمین فرو فرستادى در این صبح و این روز، براى دوستانت برکت، و براى دشنمانت کیفر قرار ده، خدایا دوست بدار کسىکه دوستت داشت، و دشمن بدار کسى را که دشمنت داشت، خدایا به ایمنى و ایمان برایم ختم کن، هر زمان که خورشید سر زند یا غروب کند. خدایا مرا و پدر و مادرم را بیامرز، و به هر دو رحم کن، چنانکه مرا در کودکى پروریدند، خدایا مردان و زنان مؤمن و مسلمان زندگان و مردگان آنان را بیامرز، خدایا بازگشتگاه و اقامتگاه‌شان را تو مىدانى، خدایا پیشواى مسلمانان را حفظ کن به حفظ ایمان وَانْصُرْهُ نَصْراً عَزیزاً وَافْتَحْ لَهُ فَتْحاً یَسیراً وَاجْعَلْ لَهُ وَلَنا مِنْ لَدُنْکَ سُلْطاناً نَصیراً اَللّهُمَّ الْعَنْ فُلاناً وَ فُلاناً وَالْفِرَقَ الْمُخْتَلِفَةَ عَلى رَسُولِکَ وَ وُلاةِ الاَْمْرِ بَعْدَ رَسُولِکَ وَالاَْئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ وَ شیعَتِهِمْ وَ اَسْئَلُکَ الزِّیادَةَ مِنْ فَضْلِکَ وَ الاِْقْرارَ بِما جآءَ بِهِ مِنْ عِنْدِکَ وَالتَّسْلیمَ لاَِمْرِکَ وَالْمُحافَظَةَ عَلى ما اَمَرْتَ بِهِ لا اَبْتَغى بِهِ بَدَلاً وَ لا اَشْتَرى بِهِ ثَمَناً قَلیلاً اَللّهُمَّ اهْدِنى فیمَنْ هَدَیْتَ وَ قِنى شَرَّ ما قَضَیْتَ اِنَّکَ تَقْضى وَلا یُقْضى عَلَیْکَ وَ لایَذِلُّ مَنْ والَیْتَ تَبارَکْتَ وَ تَعالَیْتَ سُبْحانَکَ رَبَّ الْبَیْتِ تَقَبَّلْ مِنّى دُعآئى وَ ما تَقَرَّبْتُ بِهِ اِلَیْکَ مِنْ خَیْرٍ فَضاعِفْهُ لى اَضْعافاً کَثیرَةً وَ اتِنا مِنْ لَدُنْکَ اَجْراً عَظیماً رَبِّ ما اَحْسَنَ ما اَبْلَیْتَنى وَ اَعْظَمَ ما اَعْطَیْتَنى وَ اَطْوَلَ ما عافَیْتَنى وَ اَکْثَرَما سَتَرْتَ عَلَىَّ فَلَکَ الْحَمْدُ یا اِلهى کَثیراً طَیِّباً مُبارَکاً عَلَیْهِ مِلاَْ السَّمواتِ وَ مِلاَْ الاَْرْضِ وَ مِلاَْ ما شآءَ رَبّى وَ رَضِىَ وَ کَما یَنْبَغى لِوَجْهِ رَبّى ذِى الْجَلالِ وَالاِْکْرامِ او او را یارى ده یارى پیروزمندانه، و بگشاى براى او گشایشى آسان، و براى او و ما از جانب خود فرمانروایى پیروزمندانه قرار ده، خدایا لعنت کن فلان و فلان و گروههایى که اختلاف کردند بر رسولت، و والیان امر بعد بعد از رسولت و امامان پس از او، و شیعیان ایشان را، و از تو مىخواهم زیادى فضلت، و اقرار به آنچه از نزد تو آمد، و تسلیم به فرمانت، و محافظت بر آنچه به آن امر فرمودى، به طورى که به جاى آنجایگزینى نجویم، و آن را به بهاى اندکى نفروشم، خدایا هدایتم کن در شمار کسانى که هدایت کردى، و حفظم کن از شرّ آنچه قضایت بر آنجارى شد، به درستى شد، به درستى که قضاوت مىکن و بر تو قضاوت نمىشود، و خوار نمىگردد و کسى تو دوستش دارى، منزّه و پاکى و برترى، و منزّهى تو پروردگار کعبه، دعایم را بپذیر، و آنچه به وسیله آن از خیر به تو تقرّب مىجویم، برایم دوچندان کن، چند برابر بسیار، و از جانب خود اجر بزرگ به ما عنایت کن، پروردگارم چه نیکوست آنچه مرا به آن آزمودى، و چه بزرگ است آنچه به من عطا کردى، و چه طولانى است آچه عافیتم دادى، و چه بسیار است آنچه بر من پوشاندى، پس توراست ستایش اى معبود من، بسیار، پاک، مبارک، به پرى آسمانها و زمین، و پرى آنچه پروردگارم خواست و پسندید، و چنانکه سزاوار است براى جلوه پروردگارم، صاحب بزرگى و اکرام هشتم: از امام باقر علیه السّلام روایت شده است که هر که به هنگام طلوع فجر ده مرتبه بگوید: لا اِلهَ اِلّا اللهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ یُحْیى وَیُمیتُ وَ هُوَ حَىُّ لایَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَیْى ءٍ قَدیرٌ معبودى جز خدا نیست، یگانه و بىشریک است، براى اوست فرمانروایى و ستایش، زنده مىکند، و مىمیراند، و او زنده است و نمىمیرد، خیر تنها به دست اوست، و او بر هرچیز تواناست و ده بار صلوات بر محمّد و آل محمّد فرستد، و سىوپنج بار سبحان الله بگوید، و سىوپنج مرتبه لا اله الا الله بگوید، و خدا را سىوپنج مرتبه حمد کند، در آن روز از غافلان نوشته نشود، و اگر در شب گوید، در آن شب از غافلان شمرده نشود. نهم: از محمد بن فضیل روایت شده: خدمت حضرت جواد علیه السّلام نوشتم که به من دعایى بیاموزد. حضرت در جوابم نوشت که صبح و شام مىگویى: اللهُ اللهُ اللهُ رَبِّىِ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ لا اُشْرِکُ بِهِ شَیْئاً خدا، خدا، خدا، پروردگار بخشنده و مهربان من است، چیزى را براى او شریک نگیرم سپس براى حاجت خود دعا مىکنى. که این کلمات مقدّمهاى است براى رفع هر حاجتى به اذن خداى تعالى. دهم: از حضرت صادق علیه السّلام نقل شده: به داود رقّى فرمود: سه بار خواندن این دعا را در صبح و سه بار در شب ترک مکن اَللّهُمَّ اجْعَلنى فى دِرْعِکَ الْحَصینَةِ الّتى تَجْعَلُ فیها مَنْ تُریدُ خداوندا مرا در زره محکم خود قرار ده، که هرکه را بخواهى در آن قرار مىدهى به درستى که پدرم مىفرمود: این از دعاهاى مخزون [محفوظ در گنجینه خدا] است.