دوم: زیارت جناب حذیفه بن الیمان مىباشد، که از بزرگان اصحاب رسول خدا صلى الله علیه و آله و خاصان امیر مؤمنان عیه السّلام است، و در میان صحابه به شناختن منافقان و آگاهى بر اسامى آنان جایگاه خاصى داشت، و اگر در نماز جنازه کسى حاضر نمىشد، خلیفه ثانى بر او نماز نمىخواند. او از جانب خلیفه ثانى سالها والى مداین بود، و پس از عزل کردندش جناب سلمان والى آنجا شد. چون سلمان از دنیا رفت دوباره حذیفه والى مداین شد، و ولایتش مستقر گشت تا نوبت خلافت به شاه ولایت علیه السّلام رسید، از جانب حضرت از مدینه فرمانى مبارک به او و به اهل مداین صادر شد، که در آن فرمان مبارک، از خلافت خود، و استقرار حکومت حذیفه بر مداین اطلاع دادند. ولى حذیفه پس از حرکت آن حضرت از مدینه به جانب بصره، به خاطر دفع شرّ اصحاب جمل و پیش از نزول موکب همایون امیر مؤمنان به کوفه وفات یافت و در همان مدائن دفن شد. از ابو حمزه ثمالى روایت شده: چون حذیفه مشرف به وفات شد فرزند خود را خواست و او را به عمل کردن به این نصیحتهاى پرفایده وصیت کرد: پسرجان من، آشکار کن ناامیدى خویش از آنچه را در دست مردم است، که در این ناامیدى بىنیازى و توانگرى است، و از مردم حاجات خود را مخواه، که در آن فقر هویدا است، و همواره چنان باش، که روزى که در آن هستى، از روز گذشتهات بهتر باشد، و هرگاه نماز مىخوانى، چنان بخوان که گویا نماز وداع و آخرین نماز توست، و کارى مکن که از آن پوزش بخواهى. و بدان که در جنب حرم جناب سلام مسجد جامع مداین مىباشد که منسوب به حضرت عسگرى علیه السّلام است، معلوم نیست چه کسى آن را ساخته یا در آنجا نماز خوانده، شایسته است زائر در آن محل شریف خود را از فیض دو رکعت نماز تحیّت محروم نکند.