روز هفدهم: بنا بر مشهور بین علماى امامیّه، روز ولادت با سعادت حضرت خاتم انبیا محمّد بن عبد الله صلّى الله و علیه و آله است، و معروف است که ولادت با سعادتش در مکّه معظمه، در خانه خود آن حضرت، در روز جمعه هنگام طلوع فرج در عالم الفیل در ایام سلطنت انو شیروان [مرحوم حاج شیخ عباس (ره) در متن کتاب از انو شیروان به عنوان انو شیروان عادل یاد کرده، و در حاشیه آن توجیهى را در رابطه با عدالت او از مجلسى اول نقل کرده است، ولى با مراجعه به کتب تاریخى به ویژه شاهنامه فردوسى این معنا به دست مىآید که انو شیروان آتشپرست از متکبران و و ستمگران به ملت ایران بوده، و در سه روز صد هزار نفر از مخالفان ستمکاریهایش را به وضع فجیعى کشت از این جهت، از آوردن کلمه عادل خوددارى کردم و توجیه مجلسى اول را هم مردود مىدانم. انصاریان.] واقع شد، و همچنین در این روز شریف در سال هشتادوسه ولادت حضرت صادق علیه السّلام اتفاق افتاد، و باعث فزونى فضل و شرافت این روز گردید. در هر صورت این روز، روز بسیار شریفى است و براى آن چند عمل وارد است: اوّل: غسل. دوم: روزه گرفتن که براى آن فضیلت بسیارى است، و روایت شده هرکه این روز را، روزه بدارد، خدا ثواب روزه یک سال را براى او بنویسد، و این روز، یکى از چهار روزى است، که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است. سوّم: زیارت حضرت رسول صلّى الله و علیه و آله از نزدیک و دور. چهارم: زیارت امیر المؤمنین علیه السّلام به همان زیارتى که حضرت صادق علیه السّلام زیارت کرده، و به محمّد بن مسلم تعلیم دادند، و در باب زیارات ان شاء الله خواهد آمد. پنجم: هنگامىکه روز بالا آمد، دو رکعت نماز بجا آورد که در هر رکعت، پس از سوره حمد ده مرتبه سوره قدر و ده مرتبه سوره توحید بخواند، و بعد از سلام در مصلاى خود بنشیند، و این دعا را بخواند: اللهمّ انت حىّ لا تموت [خدایا تو زندهاى هستى که هرگز نمی‌رى] و این دعاى مبسوطى است، چون سندش را منتهى به معصوم ندیدم، مراعات اختصار را مهمتر دیدم، هرکه خواهان است، به زاد العماد مراجعه کند. ششم: لازم است مسلمانان این روز را بزرگ بدارند، و تصدّق و خیرات بنمایند، و مؤمنان را مسرور کنند، و به زیارت مشاهد مشرّفه روند. سیّد در «اقبال» شرحى از لزوم بزرگداشت این روز ذکر نموده، و فرموده است: من طایفهاى از نصارى و جمعى از مسلمانان را یافتم. که بزرگداشت فوق العادهاى از روز ولادت عیسى علیه السّلام داشتند، و تعجّب کردم که مسلمانان روز ولادت پیامبرشان را که بزرگترین همه انبیاست، و به این مرتبه از عظمت است، چگونه رضایتدهند که آنرا بسیار بىمایهتر از بزرگداشت نصارى، نسبت به ولادت مسیح برگزار کنند!!